ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ 

Τον τελευταίο καιρό έχω πολλά προβλήματα.

Που δεν τα είχα μέχρι τώρα...

Όλη αυτή η κατάσταση αρχίζει και επηρεάζει τα παιδιά μας βαθιά. Ελπίζω όχι αμετάκλητα. 

Στο ιατρείο, κόσμος πάει κι έρχεται. 

Δύο - τρία παιδιά προσχολικής ηλικίας που η γλώσσα τους πήγαινε "ροδανι", ξεκίνησαν ξαφνικά να τραυλιζουν. 

Δύο άλλα, μεγαλύτερα αυτά, εμφάνισαν ψυχογενη βήχα. 

Ένα αγόρι 8 χρόνων, δυναμικό παιδί μέχρι πρότινος, φοβάται πια τα βράδια και ξανακοιμαται μαζί με το αρκουδάκι που έπαιρνε ως μωρό. 

Ένα ακόμη αγόρι προσχολικής ηλικίας ξεσπά εδώ και δέκα μέρες σε ξαφνικά κλάματα όταν σε κάποιο παραμύθι συμβεί κάτι "κακό", πχ. ο πριγκηπας έπεσε από το άλογο. 

Και βέβαια, μια σειρά από αλλά πολύ συχνά, όπως "άτυπα" κοιλιακα άλγη, ανορεξία, υπερένταση. Και εθισμός στο διαδίκτυο. Πολύς και φοβάμαι και δύσκολα αναστρεψιμος. 

Οι ερωτήσεις πια καθημερινές. Δια ζώσης και στο messenger : "Γιατρέ, ξέρεις κανέναν καλό παιδοψυχολογο;" 

Και λες : "Τι γίνετε βρε διαολε; " 

Και αφού όλη την μέρα βγαίνουν και μιλάνε διάφοροι "ειδικοί", γιατί δεν βγαίνει κι ένας μια φορά να πει και για αυτά τα παιδιά; Κάτι έστω. Υγεία δεν είναι μόνο να θεραπευσεις έναν στρεπτοκοκκο. Εκεί, εξάλλου, παίρνεις ένα Amoxil με 50 στο κιλό και σε πέντε μέρες είσαι περδίκι. Τι κάνεις όμως με την παιδική κατάθλιψη; Με τις φοβίες; Σε μια ηλικία που είναι και εύθραυστη και σε έναν χαρακτήρα που τώρα σιγά σιγά δημιουργείται. Εκεί... πως ξεμπερδεύεις; Και πόσο καιρό θα χρειαστείς; 

Να μπορούμε να δούμε, λοιπόν, την "μεγάλη εικόνα". Και το τι ανθρώπους θα δώσουμε αύριο μεθαύριο σε μια κοινωνία που μπορεί ούτως ή άλλως να είναι μισοδιαλυμενη. 

Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Φαίνεται όμως πως ότι κάνουμε, μάλλον το κάνουμε λάθος. Κλείστε για λίγο την τηλεόραση. Μην μιλάτε συνέχεια μπροστά στα παιδιά σας για τον κορωνοιο. Για τα οικονομικά σας προβλήματα. Για την δική σας ψυχική κατάσταση, που (σύμφωνοι) μπορεί να μην είναι η καλύτερη. Τα παιδιά μας ακούν τα πάντα. Ακόμη κι όταν φαίνεται ότι είναι απασχολημένα με κάτι άλλο. 

Και βγείτε έξω. Μακάρι να είχαμε και τα σχολεία "έξω". Γιατί ο γιος μου κάνει γυμναστική μέσω webex; 

"Μας μιλά ο κύριος της γυμναστικής για τα αθλήματα γενικά...", μου λέει. 

Και γιατί να μην τα μαζέψει όλα στο πάρκο σε μια γωνιά και να κάνουνε εκεί γυμναστική και να εκτονωθουν; Πώς και γιατί αυτό θα ήταν επικίνδυνο; Μια φορά την εβδομάδα έστω. Πολλά ζητάω; 

Χτυπάει ο κορωνοιος τον πνεύμονα, μα χτυπά και το μυαλό.

Τα παιδιά σας και τα μάτια σας.

ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ : ΜΙΑ «ΗΠΙΑ» ΣΧΕΣΗ ;

Ο κορωνοϊός έχει μονοπωλήσει τις ζωές μας. Ανασφάλεια αλλά και συνεχώς καινούρια δεδομένα που έρχονται να προστεθούν σε αυτά που ξέρουμε και κυρίως σε αυτά που ΔΕΝ ξέρουμε. Το τίμημα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης ήταν βαρύ, φαίνεται όμως ότι αυτός ο ιός δείχνει μια σαφή προτίμηση στους ηλικιωμένους, ενώ αντίθετα τα παιδιά νοσούν πολύ ελαφρύτερα από όλες τις ηλικιακές ομάδες. Αυτό καθιστά τον ιό πραγματικά «μοναδικό». Όλοι οι αναπνευστικοί ιοί ως σήμερα, ήταν γνωστό ότι προσβάλλουν με μεγαλύτερη ευκολία τα βρέφη και τα μικρά παιδιά, οδηγώντας ένα ποσοστό από αυτά στο νοσοκομείο. Ο COVID-19 όμως ; Θα στείλει τον παππού στον αναπνευστήρα, ενώ αρκείται απλά στο να «κλείσει το μάτι πονηρά» στον εγγονό.

Όσοι ζητούν ξεκάθαρες και οριστικές απαντήσεις για τον κορωνοϊό, μάλλον θα πρέπει να περιμένουν. Σε ένα όμως συμφωνούν όλοι : τα παιδιά όμως «το περνούν ελαφρύτερα». Όλως περιέργως, φαίνεται ότι το ανώριμο ανοσοποιητικό των βρεφών είναι «σύμμαχος». Στους ενήλικες, αυτό που έχει περιγραφεί είναι μια κεραυνοβόλο αντίδραση του ανοσοποιητικού μετά την επώαση του ιού, μία «καταιγίδα κυτοκινών» όπως αναφέρεται, και η οποία οδηγεί τον ασθενή σε ραγδαία επιδείνωση της υγείας του και ακολούθως στον αναπνευστήρα. Το ανώριμο, όμως, ανοσοποιητικό των βρεφών φαίνεται ότι δεν είναι «προγραμματισμένο» να αντιδρά με τόσο έντονο τρόπο στην παρουσία του ιού. Η απουσία, λοιπόν, «στιβαρού» ανοσοποιητικού οδηγεί μάλλον σε αδυναμία μαζικής πυροδότησης των διαμεσολαβητών της φλεγμονής και επομένως σε απουσία σοβαρών εκδηλώσεων από τον πνεύμονα. Μία από τις λίγες περιπτώσεις στην φύση που τελικά ο αδύναμος «ευνοείται».

Μέχρι σήμερα, στα χέρια μας κρατούμε δύο αντίπαλους καθρέφτες, οι οποίοι όμως φαίνεται ότι αντικατοπτρίζουν το ίδιο αποτέλεσμα. Από την μια, το Αμερικάνικο CDC (κέντρο ελέγχου λοιμώξεων) με μία μεγάλη μελέτη 2.500 παιδιών. Και από την άλλη, η πρώτη μεγάλη μελέτη της Κίνας, η οποία χρονικά προηγείται, με 2.100 παιδιά ηλικίας από 1 έως 13 ετών. Και οι δύο ταυτίζονται : τα παιδιά ΔΕΝ κινδυνεύουν σημαντικά από τον κορωνοϊό. Χαμηλός επιπολασμός, μηδενικοί θάνατοι.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον πεδίο που χρήζει όμως περαιτέρω έρευνας, είναι με ποιό τρόπο τα νεογέννητα προστατεύονται τελικά από τις ίδιες τους τις μητέρες. Οι μελέτες της Κίνας δείχνουν ότι οι έγκυες που προσβλήθηκαν από τον ιό, πέρασαν πιθανώς αντισώματα στα νεογέννητα τους χωρίς τα μωρά τους όμως να ανιχνευθούν θετικά στον ιό.Ο θηλασμός επιπρόσθετα φαίνεται ότι διαδραματίζει προστατευτικό ρόλο και επομένως τα μαιευτήρια δεν πρέπει να αμφιβάλλουν για τα αυτονόητα που έχουν ήδη απαντηθεί με επίσημο τρόπο από τον ίδιο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

«ΕΛΑΦΡΙΑ» ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΥΠΟΥΛΑ» ;

Είναι ήδη όλα γνωστά :

* 4 στα 10 παιδιά με τον ιό δεν θα έχουν καν πυρετό.

* 1 στα 7 παιδιά δεν θα έχει ΚΑΝΕΝΑ απολύτως σύμπτωμα. 

Η διάγνωση επομένως κλινικά είναι μάλλον αδύνατη. Ο μοριακός έλεγχος (τα λεγόμενα «τέστ») μπορεί βεβαίως να βοηθήσει εάν ληφθεί με τον σωστό τρόπο και την κατάλληλη χρονική στιγμή, αλλά εν μέσω τόσης ασάφειας, ποιό παιδί τελικά ο παιδίατρος θα στείλει για «τέστ» ;

 

Σε τοπικό επίπεδο όσα τεστ έγιναν σε παιδιά, ήταν όλα αρνητικά. Αντιθέτως, κανείς δεν μας λέει ότι ενδεχομένως υπήρχαν άλλα παιδιά, με ηπιότερα συμπτώματα, τα οποία «πέρασαν» τον ιό. Εφόσον όμως η νόσηση είναι ελαφριά και επιπλοκές δεν υπάρχουν, το διακύβευμα είναι άλλο: Πόσο αυτά τα σχεδόν ασυμπτωματικά παιδιά, που η διάγνωση τους μας διαφεύγει, μπορούν να διασπείρουν εντός της οικογένειας ; Οι απόψεις εδώ διίστανται. Και για όσο καιρό θα διίστανται, θα προσέχουμε.

 

ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΝΕΙΡΑ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ ;

Να μην περιμένουμε, οι γονείς τουλάχιστον, το εμβόλιο για τον κορωνοϊό ως άλλη «σανίδα σωτήριας». Προσπάθειες για να παρασκευαστεί το εμβόλιο γίνονται, το εάν αυτές τελεσφορήσουν είναι άλλο θέμα. Τα εμβόλια όμως δεν κυκλοφορούν έτσι απλά. Χρειάζεται πολύς χρόνος για κλινικές δοκιμές που αφορούν τόσο την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, όσο και την ασφάλεια του. Για το πρώτο SARS (κορωνοϊός και εκείνο) δεν παρασκευάστηκε ποτέ εμβόλιο. Η βιομηχανία εγκατέλειψε την προσπάθεια. Αφενός η διασπορά του ήταν λιγότερο ευρεία από τον COVID-19, αφετέρου το όλο θέμα «έσβησε» πρακτικά εντός της σεζόν. Ελπίζουμε ότι το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και τώρα. Ή ότι απλά ο ιός θα γίνει του χρόνου «ενδημικός» και θα κινηθεί πολύ πολύ χαμηλότερα. 

Έστω όμως ότι τελικά έχουμε το εμβόλιο. Και είναι και ασφαλές και αποτελεσματικό. Γεννιούνται αυτόματα δύο ερωτήματα :

Α) Θα ήταν λογικό να γίνει αρχικώς στα παιδιά που νοσούν τόσο ελαφρά ; Δεν θα «προσανατολιστούμε» περισσότερο στις ομάδες υψηλού κινδύνου, δηλαδή στους ηλικιωμένους με συνοδά προβλήματα ; 

Β) Με πόση δυσπιστία και πόσα «πέπλα αγαπημένης συνωμοσιολογίας» θα υποδεχτεί ο κόσμος αυτό το νεό εμβόλιο ; 

Κλείνοντας, οι γονείς να προσέχουν, αλλά να μην φοβούνται. Ας εκμεταλλευτούμε αυτήν την συγκυρία για να μάθουμε στα παιδιά μας τα βασικά από την αρχή. Πλένουμε χεράκια, δεν αγγίζουμε το πρόσωπο μας, σεβόμαστε τα άλλα παιδάκια γύρω μας. Δεν βήχουμε, δεν φταρνιζόμαστε επάνω τους, δεν στέλνουμε το παιδί μας άρρωστο στο σχολείο. Ο κορωνοϊός θα φύγει, όλα αυτά όμως πρέπει να μείνουν σαν παρακαταθήκη για το μέλλον. Έπρεπε δυστυχώς να το μάθουμε με τον δύσκολο τρόπο, αφού στα «εύκολα» χωλαίνουμε. Να εκμεταλλευτούμε και το καλοκαίρι που ξεκινά. Θα είναι ζωτικό για την ψυχολογία μας. Το χρειαζόμαστε όσο ποτέ. Και τα παιδιά μας το ίδιο.

(άρθρο μας δημοσιευμένο στο ένθετο ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ της εφημερίδας ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ)

Η (ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ) ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟ ΣΠΡΕΙ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ

Να ξεφυγουμε λιγο απο τον κορωνοιο ;

Καθε σπιτι που εχει μικρα παιδια, εχει και καποιο (ή μάλλον καποια) σπρει για την μυτουλα στο φαρμακειο του σπιτιου. Η παρομοια εμφανιση τους αλλα και η αποθηκευση τους στο ιδιο σημειο του σπιτιου δημιουργει συχνα συγχυση στο «ποιό να χρησιμοποιήσω και πότε»

📍Μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε αυτά τα σπρέι σε τρεις μεγάλες κατηγορίες :
α)στα σπρέι του φυσιολογικού όρου,
β)τα αποσυμφορητικά και
γ) σε εκείνα που είναι ρινικά στεροειδή
Στην πραγματικότητα κανένα σπρέι δεν είναι το ίδιο με το άλλο και έχουν εντελώς διαφορετική χρησιμότητα όπως ακριβώς και κάθε μπούκωμα έχει διαφορετική αιτιολογία.

📍 Τα σπρέι του φυσιολογικού όρου έχουνε κυρίως μηχανική δράση απομακρύνοντας τις εκκρίσεις από την ρινική κοιλότητα του παιδιού. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια πολλές φορές την ημέρα, αλλά δεν θα ελαττώσουν το οίδημα της μύτης ούτε και θα αντιμετωπίσουν το υποκείμενο αίτιο το οποίο ευθύς εξαρχής δημιούργησε το μπούκωμα στο παιδί.

📍 Τα αποσυμφορητικά προκαλούνε αγγειοσύσπασή με αποτέλεσμα να στεγνώνουνε την μύτη και να προσφέρουνε γρήγορη ανακούφιση. Η δράση τους όμως διαρκεί για λίγες μόνο ώρες και έχουν έναν περιορισμό στην χρήση τους όσον αφορά τον αριθμό των ημερών. Τα χρησιμοποιούμε επομένως πρόσκαιρα και μόνο ανακουφιστικά.

📍 Τα ρινικά στεροειδή από την άλλη είναι η πλέον αποτελεσματική θεραπεία για παιδιά με αλλεργική ρινίτιδα. Ανακουφίζουν ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν και το υποκείμενο αίτιο ελαττώνοντας την φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου. Είναι γενικά ασφαλή αλλά απαιτείται όμως καθημερινή χρήση και θεραπεία που διαρκεί από εβδομάδες έως και μήνες.  Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να προκαλέσουν ρινορραγία γι’ αυτό και κατά την χρήση τους δεν συστήνεται να τα κατευθύνουμε προς το διάφραγμα.

Δεν είναι λοιπόν όλα ίδια (ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι) και δεν μπορεί να χρησιμοποιείς το «λάθος σπρει» και να αναμένεις το σωστό αποτέλεσμα. Όπως έλεγε κι ένας αγαπημένος Καθηγητής : Παιδιατρική είναι να υπηρετείς το παιδί με την «τέχνη του ακριβώς» , ποτέ με «του περίπου».

 Ωραίο, πολύ ωραίο... όπως και όλα τα ανέφικτα!

 

ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΛΛΑ “ΠΩΣ” ;

Απλά ερωτήματα :

Α) Έφυγε ο ιός ;

Β) Άρθηκαν οι λόγοι που επέβαλλαν το κλείσιμο των σχολείων ; 

Γ) Εκμεταλλευτήκαμε την περίοδο της καραντίνας για να κάνουμε τους απαραίτητους ελέγχους στον πληθυσμό για να έχουμε μια ιδέα “που βρισκόμαστε” ;

Δ) Εκμεταλλευτήκαμε την περίοδο της καραντίνας ούτως ώστε να κάνουμε αλλαγές στα σχολικά μας συγκροτήματα για να υποδεχτούν τα παιδιά σε “μία νέα κατάσταση” που διαμορφώνεται γύρω μας ;

Ε) Τεκμηριώσαμε τρόπον τινά ότι αυτό το νέο στέλεχος του CoVid_19 δεν μεταδίδεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ;

Απαντούμε : Όχι, όχι και όχι (κρύβει ένα μεγαλείο αυτή η λέξη)

Και ερχόμαστε στο φλέγον ζήτημα επαναλειτουργίας των σχολείων. Ακούγεται ολοένα και εντονότερα η 11 Μαιου. Αρχής γενομένης της 3ης Λυκείου και θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες βαθμίδες.

Ακόμη πιο απλά ερωτήματα, λοιπόν :

📍 Πόσοι μαθητές χωρούν ανά τάξη, όταν στο σουπερμάρκετ η Πολιτική Προστασία ήταν ΚΑΘΕΤΗ για ένα άτομο/15 τετρ.μέτρα ;

📍 Εαν οι βάρδιες χωριστούν σε πρωί και απόγευμα για αποφυγή του συγχρωτισμού, ποιοί εκπαιδευτικοί θα καλύψουν τις διπλές βάρδιες ;

📍 Στις μικρότερες ηλικίες, πώς θα αποφευχθεί η μετάδοση των λοιμώξεων ; Ποιός εκπαιδευτικός θα πείσει τα παιδιά του δημοτικού να τηρούν απόσταση 2 μέτρων και να πλένουν συνεχώς τα χεράκια τους χωρίς να ακουμπούν το πρόσωπό τους ;

📍 Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ; (μεγάλοι σε ηλικία ή με προβλήματα υγείας)

📍 Εαν οι γονείς επιστρέψουν στην εργασία τους, ποιός θα πάρει τα παιδιά από το σχολείο ; Οι παππούδες δεν ανήκουν ΠΙΑ σε ομάδα υψηλού κινδύνου ; Όλα αυτά που έγιναν τους τελευταίους 2 μήνες δεν έγιναν με γνώμονα να προστατέψουμε εκείνους ;


Να είστε όλοι καλά και να προσπαθείτε πάντοτε, με κάθε θυσία, να σκέφτεστε “έξω από το κουτί”.

Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ

 Τα σχολεια λοιπον (με καποιο τροπο) πρεπει να ανοιξουν. Και ο γονιος που θα στειλει το παιδι, γνωριζει οτι το εκθετει στον ιο, με τον ιδιο ακριβως τροπο βεβαια που και ο ιδιος θα εκτεθει με την επιστροφη στην εργασια του. Εαν κολλησουν, αμφοτεροι μαλλον θα νοσησουν ελαφρα. Εν μεσω αυτου του πλαισιου (που νομιζω οτι ο κοσμος το εχει αποδεχτει) , ειναι μαλλον αχρειαστη καθε ακροβατικη προσπαθεια να αποδειξουμε «ξαφνικα» οτι τα παιδια δεν μεταδιδουν.


📍 Χρησιμοποιηθηκε ως περιτυλιγμα απο τον ιδιο μαλιστα τον Καθηγητη, ενα case report, δηλαδη ΜΟΝΟ ΜΙΑ περιπτωση ΕΝΟΣ ΜΟΝΟ παιδιου, το οποιο ηταν θετικο και δεν μετεδωσε στους γυρω του. Ειναι αυτο αρκετο ; Ποιες αποφασεις σημαντικες θα λαβουμε με βαση το «ενα παιδι καπου» που δεν κολλησε τους αλλους ;

📍 Υπαρχουν ολοκληρες μελετες με μεγαλυτερες σειρες παιδιων, όπως αυτη που παραθετουμε απο το κορυφαιο ιατρικο περιοδικο “The Lancet of Infectious Diseases”, οι οποιες δειχνουν οτι ο ιος προσβαλλει τα παιδια σε ποσοστα αντιστοιχα με αυτα των ενηλικων, ασχετως εαν αυτα νοσουν ελαφρυτερα τελικως. (στην εικονα αυτο αναπαρισταται με την μπλε μπαρα - attack rate - η οποια στο γκρουπ των παιδιων ειναι στο ιδιο, εαν οχι σε μεγαλυτερο υψος, απο εκεινη των νεαρων ενηλικων). Η μελετη ειναι δημοσιευμενη στις 27 Απριλιου. Μηπως και αυτη ειναι παλιά ;




 


📍 Σε μια αλλη σοβαρη μελετη (στην οποια αναφερθηκε και ο Καθηγητης επιλεκτικα) δημοσιευμενη στις 31 Μαρτιου στο επισης σοβαρο Journal of Medical Virology αναφερεται μεν οτι τα συνολικα περιστατικα στα παιδια ειναι αριθμητικα λιγα, αλλα αυτο οφειλεται σε ενα βαθμο στο οτι πολλα απο αυτα ειναι ασυμπτωματικα και ως εκ τουτου δεν θα διαγνωστουν ποτε. Η ιδια μελετη δειχνει κατηγορηματικα επισης οτι τα μικρα παιδια εχουν μεγαλυτερο χρονο επωασης και σε συνδυασμο με τα ελαφρα τους συμπτωματα, μπορουν να ευθυνονται για την μεταδοση στο ενδοοικογενειακο περιβαλλον.

Τι σημαινουν ολα αυτα ; Οτι μας «δουλευουν» και οτι «τωρα τα αλλαζουν» οπως (δυστυχως) εφτασε να πιστευει πολυς κοσμος ; Οχι βεβαια. Αυτο δειχνει με τον πιο αναγλυφο τροπο οτι τα δεδομενα ακομα ειναι ρευστα. Οτι ακομη μαθαινουμε. Και αυτο στην Ιατρικη ειναι παντοτε μια μακρα και επιπονη διαδικασια. Αρκει να λεμε, σε καθε σταθμο της διαδρομης αυτης, την αληθεια στον κοσμο. Στον κοσμο που εχει δειξει και ωριμοτητα και υπομονη. Τωρα ειναι η ωρα να σταθουμε ισοϋψώς διπλα του και οχι απεναντι του. Αλλιως,την μία θα του κουναμε το δακτυλο για να ΜΗΝ φοραει μασκα και μετα θα ριχνουμε προστιμα σε οσους δεν φορουν.


«Μασκα δεν εχω να γυρνω στο καρναβαλι ετουτο, μονο μια απόχη να τρυγω της σιωπής τον πλουτο», λοιπον.

BACK TO THE FUTURE

Θα φτάσουμε στο μέλλον με ιπτάμενα αυτοκίνητα να πηγαίνουμε εκδρομή στο διάστημα και ακόμη και τότε θα υπάρχει κόσμος να λέει : "Ο παιδίατρος μας είπε 4,5 μηνών να ξεκινήσουμε ρυζάλευρο...." #drharitos

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΡΙΠΗ 2019 - 2020

Οδηγίες για την εποχική γρίπη 2019-2020

Κυκλοφόρησαν επιτελους οι οδηγιες για την εποχικη γριπη. Στην πραγματικοτητα δεν διαφερουν σε τιποτε απο τις αντιστοιχες περυσινες. Με λιγα λογια :

α) Συστηνεται ο εμβολιασμος των ατομων που ανηκουν σε ομαδες κινδυνου (τα κλασσικα : καρδιοπαθειες, πνευμονοπαθειες, παιδια με σακχαρωδη διαβητη , ηλικιωμενοι κτλ)

β) Τονιζεται για μια ακομη χρονια η σημασια του εμβολιασμου των εγκυων ο οποιος , εδω που τα λεμε, στην πραξη διαπιστωνουμε οτι δεν εφαρμοζεται και πολυ πολυ πιστα .

γ) Για ακομη μια χρονια, χωρις προφανη λογο, περιλαμβανονται οι θηλαζουσες στις ομαδες υψηλου κινδυνου. Φαινεται οτι κατα την γνωμη του Υπουργειου, οι μη θηλαζουσες δεν βρισκονται και σε τοσο στενη επαφη με τα παιδια τους.

Εκ των υπολοιπων :

* Παιδια κατω των 9 ετων που εμβολιαζονται ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ λαμβανουν 2 δοσεις του αντιγριπικου εμβολιου με αποσταση τουλαχιστον 30 ημερων. Συστηνεται η ολοκληρωση του σχηματος προ του κυματος της εποχικης γριπης.

* Δεν υπαρχει παιδικο εμβολιο. Τα παιδια λαμβανουν ΟΛΟΚΛΗΡΗ την δοση του εμβολιου των ενηλικων.

* Δεν υιοθετειται η οπτικη της Αμερικανικης Ακαδημιας Παιδιατρικης που θεωρει ομαδα υψηλου κινδυνου ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των παιδιων.

Δυο προσωπικα σχολια :

1. Μην απευθυνετε στο ιατρειο την ερωτηση για το εαν πρεπει τα παιδια σας να εμβολιαστουν. Μετα και την περυσινη δυσμενη χρονια, η συσταση ειναι θετικη. Ο αντιγριπικος εμβολιασμος δεν ειναι η ικανοτητα να πειθαρχεις στις οδηγιες. Ειναι σταση ζωης και μια ολοκληρη κουλτουρα για εναν λαο.

2. Ως επαγγελματιας υγειας εμβολιαζομαι 14 συναπτα ετη εναντι της γριπης. Ειναι κωμικο να υπαρχουν γιατροι οι οποιοι δεν εμβολιαζονται. Και ανευθυνο απεναντι στους ασθενεις τους με τους οποιους ερχονται σε επαφη. Το ποσοστο των ανεμβολιαστων γιατρων στα δημοσια νοσοκομεια αγγιζει πολλες φορες το 70 και το 80% . Τα σχολια δικα σας.


http://www.ispatras.gr/…/Υπ.-Υγείας-Οδηγίες-για-την-Εποχική…

 

3 ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ 3 ΜΙΚΡΑ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙA

Αλήθεια #1 : Επιβάλλεται ο μαζικός εμβολιασμός του συνόλου των παιδιών ηλικίας άνω των 6 μηνών που συγκαταλέγονται σε ομάδες κινδύνου (καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες, σακχαρώδης διαβήτης, χρόνια αιματολογικά ή νεφρολογικά ή νευρολογικά νοσήματα, παιδιά με σοβαρή παχυσαρκία, ανοσοκατεσταλμένα παιδιά)

Αλήθεια #2 : Όταν στην οικογένεια υπάρχει βρέφος κάτω των 6 μηνών, οφείλουν να εμβολιαστούν όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με αυτό (γονείς, μεγαλύτερο παιδί, γιαγιά ή γυναίκα που το φροντίζει).

Αλήθεια #3 : Ο εμβολιασμός των εγκύων όχι απλά δεν αντενδείκνυται, αλλά επιβάλλεται. 

 

Ψέμα #1 : Το παιδί που παρακολουθεί παιδικό σταθμό (ακόμη και εαν είναι αυτή η πρώτη χρονιά του) , ΔΕΝ ανήκει βάσει των ελληνικών οδηγιών σε ομάδα υψηλού κινδύνου. Ο εμβολιασμός αυτής της ομάδας είναι προαιρετικός.

Ψέμα #2 : Δεν υπάρχει πια εμβόλιο παιδικό και ενηλίκων. Στα παιδιά χορηγείται το τετραδύναμο εμβόλιο που είναι και για τους ενήλικες και μάλιστα ολόκληρη η δόση από 6 μηνών , και όχι η μισή όπως ίσχυε παλαιότερα.

Ψέμα #3 : Το εμβόλιο δεν προσφέρεται δια πάσαν νόσο. Δεν σημαίνει ότι αυτός που εμβολιάστηκε δεν θα αρρωστήσει φέτος τον χειμώνα. Έχει όμως μια καλή πιθανότητα, στοχευμένα να μην νοσήσει από την γρίπη, η οποία είναι ένα σοβαρό ιογενές νόσημα που λαμβάνει μορφή επιδημίας και συνοδεύεται - όχι σπάνια - από επιπλοκές.

 

Κλείνοντας, η γρίπη είναι ένα σοβαρό νόσημα που συχνά στην συνείδηση μας το υποτιμούμε. “Πέρασε μια γριπούλα και είναι στο κρεβάτι”, θα ακούσεις να λένε. Αυτή η “γριπούλα” μόνο κατά την περυσινή περίοδο στην χώρα μας ευθύνεται για 37 θανάτους, όμως. Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρεία συστήνει τον ΚΑΘΟΛΙΚΟ εμβολιασμό του συνόλου των παιδιών από την ηλικία των έξι μηνών, τονίζοντας με τον καλύτερο τρόπο την σημασία του ελέγχου και της φετινής επιδημίας γρίπης. Δυστυχώς, στην δική μας χώρα, αποτυγχάνουμε να εμβολιάσουμε ακόμα και τα παιδιά που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Γενικώς υστερούμε παντού, η γρίπη δηλαδή θα γλίτωνε ;

 

Και όμως : Η βιταμίνη D λείπει από τα Ελληνόπουλα !

Αυτό που γνωρίζαμε ήδη : Η βιταμίνη D είναι ένας σημαντικός παράγοντας που υποβοηθά την σκελετική ανάπτυξη του οργανισμού. Λόγω αυτού, στα παιδιά μας αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Γνωρίζουμε ακόμη ότι μπορούμε να την πάρουμε εξωγενώς από συμπληρώματα ή τροφές ή και να φτιάξουμε την δική μας βιταμίνη D  από τον ήλιο.

Αυτό που κατανοήσαμε τα τελευταία λίγα χρόνια : Τα επίπεδα βιταμίνης D  που ουσιαστικά ένα παιδί προσλαμβάνει από το ημερήσιο διαιτολόγιο του είναι μικρά. Ακόμη, η εκτεταμένη χρήση αντηλιακών, μπλοκάρει μεν τις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου, αλλά μαζί με αυτές ουσιαστικά μπλοκάρει και την μετατροπή της προβιταμίνης που βρίσκεται στο δέρμα μας. 

Αυτό που προσπαθούμε να διαπιστώσουμε : Η συζήτηση γύρω από την βιταμίνη D είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ολοένα πολυπλοκότερη. Υπάρχει τα τελευταία πέντε χρόνια ένας μεγάλος όγκος βιβλιογραφίας και έρευνας που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η βιταμίνη D δεν είναι απλά «για τα κόκκαλα» όπως πιστεύαμε. Ο ρόλος της απλώνεται στο ανοσοποιητικό και το αναπνευστικό, αλλά και στον μεταβολισμό του οργανισμού μας.

Τι ευθύνεται για τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D στα Ελληνόπουλα ;

-          Τα παιδιά μας περνούν ολοένα και λιγότερες ώρες σε εξωτερικούς χώρους. Η τηλεόραση και το τάμπλετ έχουν αντικαταστήσει την αλάνα, την γειτονιά, το προαύλιο του σχολείου στο οποίο παίζαμε με τις ώρες μπάσκετ όταν είμασταν εμείς παιδιά.

-          Η κατάχρηση του αντηλιακού από τους ανοιξιάτικους ακόμη μήνες.

-          Η χαμηλή συμμόρφωση των γονέων στην καθημερινή χορήγηση βιταμίνης D που συστήνεται στα βρέφη. 

 

Οι συχνές ερωτήσεις γύρω από την βιταμίνη D

«Θηλάζω. Γιατί πρέπει το μωρό μου να πάρει βιταμίνη D ;» Το μητρικό γάλα αδυνατεί συνήθως να καλύψει τις ανάγκες του βρέφους σε βιταμίνη D, η οποία σε αυτές τις περιπτώσεις χορηγείται εξωγενώς. Τα βρέφη έχουν ημερήσιες ανάγκες μεγαλύτερες των 400 iu σε βιταμίνη D ημερησίως. 

«Και γιατί να μην την πάρω εγώ και να περάσει στο μωρό μέσα από το γάλα μου;»

Η βιταμίνη D δεν φτάνει σε ικανοποιητικές συγκεντρώσεις στο μητρικό γάλα. Για να πιάσει τα κατώτερα αποδεκτά επίπεδα, φαίνεται ότι η θηλάζουσα πρέπει να λαμβάνει τεράστιες ποσότητες εξωγενώς που κατά περίπτωση μπορεί να υπερβαίνουν τις 6.000 μονάδες ημερησίως !

«Το δικό μου μωρό πίνει βρεφικό γάλα σε σκόνη. Χρειάζεται βιταμίνη D;»

Το ξένο γάλα είναι εμπλουτισμένο σε βιταμίνη D, αλλά και πάλι, για να προσλάβει το μωρό μας την απαιτούμενη ποσότητα βιταμίνης D καθημερινά, πρέπει να καταναλώνει στο κατ’ ελάχιστον ποσότητες βρεφικού γάλακτος 750-1000 ml την ημέρα, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει κατά τους πρώτους μήνες της ζωής.

Συμπερασματικά : Η βιταμίνη D αποκτά ολοένα και περισσότερες καινούριες σημασίες και ρόλους στον οργανισμό. Η χορήγησή της στα παιδιά μας πρέπει να γίνεται εμπεριστατωμένα, τόσο σε επίπεδο συντήρησης, όσο και σε περιπτώσεις χαμηλών επιπέδων στον ορό του αίματος. Προσωπικά, προτείνουμε την ανίχνευση των επιπέδων αυτών πριν την συμπλήρωση του έτους. Η εμπειρία μας δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος των βρεφών έχουν ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης D. Η πρώιμη ανίχνευση αυτών των βρεφών μας δίνει και το περιθώριο της έγκαιρης παρέμβασης.