Η ΩΤΙΤΙΔΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ !
Η ωτίτιδα είναι η λοίμωξη του αυτιού του παιδιού μας. Το αυτί πρέπει να το χωρίσουμε στα δύο: Στο εξωτερικό (έξω ους) το οποίο περιλαμβάνει το τμήμα από την αρχή του πτερυγίου και όλο τον έξω ακουστικό πόρο που τερματίζει στο τύμπανο(το μωβ στην εικόνα). Το μέσο ους ξεκινά απο το τύμπανο και είναι ουσιαστικά μια κοιλότητα (το πράσινο στην εικόνα) . Υπάρχει βέβαια και το έσω ους, αλλά αυτό επί του παρόντος (για την ωτίτιδα) δεν μας ενδιαφέρει. Παρατηρώντας την εικόνα, αδιαφορείστε για τα πολλά που γράφει, αλλά εστιαστείτε σε αυτό το σωληνάκι που ξεκινά από το μέσο αυτί (ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ) και καταλήγει στην μύτη του παιδιού.
Ωχου,μας ζάλισες θα μου πείτε...μάθημα ανατομίας θα κάνουμε ; Οχι , αλλά για να καταλάβει ένας γονιός την ωτίτιδα πρέπει να του εξηγήσει κάποιος 1-2 λεπτομέρειες. Που τελικά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ λεπτομέρειες...
Πάμε στην ουσία. Η ωτίτιδα με βάση αυτά που είπαμε,λοιπόν, μπορεί να είναι εξωτερική ή μέση.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ: Είναι μια συνηθισμένη κατάσταση. Συνιστά φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου (το μωβ) . Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι :
Α) Πόνος . Φλεγμονή σημαίνει πόνος . Συνήθως ανταποκρίνεται καλά στα παυσίπονα.
Β) Έκκριση υγρού στον πόρο (γι'αυτό και η εξωτερική ωτίτιδα λέγεται και "εκκριτική") , το οποίο συνήθως είναι κίτρινο. Ανησυχούμε εαν είναι ιδιαίτερα πηχτό (πυώδες) ή πράσινο και εξαιρετικά δύσοσμο (ψευδομονάδα;). Το υγρό εξωτερικά μπορεί να μην είναι απόλυτα εμφανές την δεδομένη χρονική στιγμή που θα δούμε το παιδί μας. Μπορεί να δούμε όμως το πτερύγιο του αυτιού λερωμένο με υγρό που ξεράθηκε ή να δούμε το μαξιλαράκι του να έχει μια "στάμπα" από το υγρό που έτρεξε το βράδυ.
Γ) Βαρηκοία αγωγιμότητας . Το παιδί δεν ακούει καλά αφού ο ακουστικός πόρος είναι γεμάτος με υγρό, ο οποίος ταμπονάρει τον ήχο . Λογικό.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΠΑΘΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΩΤΙΤΙΔΑ;
Α) Κρατάει υγρασία ο έξω ακουστικός πόρος. Στα βιβλία αναφέρεται ο όρος "το αυτί του κολυμβητή". Η υγρασία είναι σοβαρός τοπικός προδιαθετικός παράγοντας για λοιμώξεις. Καταλαβαίνουμε λοιπόν οτι τα παιδιά που πάνε στο κολυμβητήριο έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν εξωτερικές ωτίτιδες. Και ότι αυτές σε όλα τα παιδιά είναι πολύ συχνότερες το καλοκαίρι.
Β) Τραυματισμός του αυτιού από αντικείμενα. Τα μικρά παιδιά έχουν την κακή συνήθεια να σκαλίζουν το αυτί τους. Και όταν μιλάμε για παιδιά, δεν εννοούμε το ξύσιμο με το δάκτυλο. Το μολύβι,ο συνδετήρας,ένα πλαστικό παιχνιδάκι είναι όλα άριστα εργαλεία σκαλίσματος. Κατά την ωτοσκόπηση, έχω δει μέσα σε αυτί παιδιών δημοτικού (!!!) μια μικρή μπίλια, κομμάτι από τσίχλα, μυτούλα από σπασμένο μολύβι και ένα μυγαράκι...
Γ) Το παιδί έχει μια χρόνια αλλεργία ή δερματική πάθηση που ευνοεί την εγκατάσταση των μικροβίων (ή μυκήτων) στον έξω ακουστικό πόρο.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΩΤΙΤΙΔΑ:
Α) Αφαιρώ τυχόν ξένα σωμάτα. Καθαρίζω το αυτί εαν χρειάζεται.
Β) Σπάνια θα χρειαστεί αντιβίωση από το στόμα. Χρησιμοποιούμε κυρίως τοπική αγωγή (σταγόνες) που μπορεί να είναι παυσίπονες , ή κορτιζόνη (ηρεμεί την φλεγμονή) ή και να περιέχουν αντιβίωση. Πολλές φορές θα περάσει και από μόνη της. Απλώς δίνουμε παυσίπονα μέχρι να συμβεί αυτό για να μην ταλαιπωρείται το παιδί.
Η ΜΕΣΗ ΩΤΙΤΙΔΑ
Εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα. Και αυτή είναι μια συχνή κατάσταση. Εδώ ο μηχανισμός όμως είναι διαφορετικός. Όταν αυτή η ευσταχιανή σάλπιγγα (για αυτό και επιμείναμε παραπάνω) βουλώσει ή εμφανίσει οίδημα, είναι πολύ εύκολο να μαζευτεί υγρό ΠΙΣΩ από το τύμπανο και να επιμολυνθεί. Πως βουλώνει η ευσταχιανή σάλπιγγα ; Σκεφτείτε... Είπαμε ότι καταλήγει στην μύτη , άρα μύξα ! Τόσο απλό . Οι μητέρες δεν γνωρίζουν την λεπτομέρεια. Θα σου πουν όμως ότι "το παιδί έχει πολλές μύξες και φοβάμαι μην μου το γυρίσει σε ωτίτιδα!" . Έχουν απόλυτο δίκιο. Το παιδί με υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) ή/και αλλεργίες έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσει απόφραξη/οίδημα της ευσταχιανής.
Συμπτώματα:
Α) Πόνος στο αυτί. Ωτίτιδα χωρίς πόνο, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Β) Πυρετός. Ωτίτιδα χωρίς πυρετό , ΥΠΑΡΧΕΙ ! Εαν ο πυρετός είναι υψηλός (άνω του 39) μπορεί να μαρτυρά σοβαρή λοίμωξη και αυτό θα επηρεάσει την επιλογή του αντιβιοτικού μας σχήματος.
Γ) Αίσθημα βάρους στο αυτί (μεγαλύτερα παιδιά θα μας πουν ότι αισθάνομαι το αυτί μου ότι είναι γεμάτο,ότι "κάτι έχει μέσα") και βαρηκοία λόγω του υγρού.
Δ) Γενικό αίσθημα κακουχίας (μίζερο το παιδί,του φταίνε όλα) ή ακόμα και εμφάνιση εμέτων.
Ε) Το παιδί μπορεί συνέχεια να "σκαλίζει" ή να κρατάει συνέχεια το αυτί του
ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Α) Εδώ σχεδόν πάντοτε θα χρειαστούν αντιβιοτικά. Ιδίως σε μικρά παιδιά (< 2 ετών) και σε περιπτώσεις που ο πόνος ή ο πυρετός είναι αρκετά έντονος . Συχνά αίτια είναι ο πνευμονιόκοκκος και ο μη τυποποιημένος αιμόφιλος . Λιγότερο συχνά η Μοραξέλλα η καταρροική και η Μπρανχαμέλλα.
B) Aπό όσα ήδη είπαμε, καταλαβαίνει ο καθένας ότι το να δώσουμε αντιβίωση χωρίς να προσπαθήσουμε επίμονα να ξεβουλώσουμε την μύτη του παιδιού, είναι μάταιο.
Γ) Οι σταγόνες σχεδόν ποτέ δεν έχουν θέση εδώ.
ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ;
Α) Πάντα! Πόνεσε το αυτί; Πρέπει να πας στον γιατρό. Γιατί δεν μπορείς να ξέρεις την ακριβή εικόνα του αυτιού του παιδιού. Είναι εξωτερική ωτίτιδα ; Είναι μέση; Έβαλε κάτι το παιδί στο αυτί; Είναι ένας πρόσκαιρος ερεθισμός και θα περάσει από μόνος του; Αυτά θα τα αποκαλύψει μόνο η ωτοσκόπηση.
Β) Εξαίρεση: Εαν δούμε ότι το παιδί είναι μπουκωμένο και εμφανίζει έναν πόνο πρόσκαιρο στο αυτί και η γενική του κατάσταση είναι πολύ καλή , μπορούμε να ξεβουλώσουμε την μύτη του παιδιού και να περιμένουμε.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ:
Α) Ρήξη τυμπάνου . Το υγρό που μαζεύτηκε πίσω από το τύμπανο πιέζει λίγο λίγο και τελικώς σπάζει το τύμπανο. Καθώς πιέζει , ο πόνος γίνεται αφόρητος. Με το που το τύμπανο σπάσει όμως,η πίεση εκτονώνεται και το παιδί "ηρεμεί". Το τύμπανο θα επουλωθεί σταδιακά από μόνο του. Επανειλλημένα επεισόδια όμως μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη τρύπα στο αυτί του παιδιού. Που είναι βέβαια μια ανοικτή πόρτα για το μέσο αυτί για παθογόνα και άλλους ερεθιστικούς παράγοντες.
Β) Επανειλλημένες ωτίτιδες μπορούν να οδηγήσουν σε έκπτωση της ακοής του παιδιού, βάζοντας έτσι εμπόδια στην φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού (ομιλία,επικοινωνία).
Γ) Εμφάνιση μαστοειδίτιδας. Το μικρόβιο μπορεί να επεκταθεί στην μαστοειδή απόφυση (το κοκκαλάκι πίσω από το αυτί) και να δημιουργήσει μια πολύ σοβαρή φλεγμονή, η οποία σχεδόν πάντοτε θα χρειαστεί νοσηλεία σε νοσοκομείο.
MYΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΙ
1. Τα μικρά παιδιά θα κάνουν πιο εύκολα μέσες ωτίτιδες από τα μεγάλα. Αυτό οφείλεται στην ανατομία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Όταν το παιδί είναι μικρό, αυτή είναι πολύ κοντή και πολύ πιο οριζόντια (άρα είναι πολύ πιο έυκολο να βουλώσει!).
2. Διάγνωση στο περίπου ή στο ακριβώς ; Πολλοί γιατροί αρκούνται στο να πουν " το αυτί του παιδιού είναι κόκκινο,θα πάρεις αντιβίωση". Αυτό είναι το "στρίβειν δια του αρραβώνος". Να ζητάτε την ακριβή διάγνωση του παιδιού σας. Είναι μέση ή εξωτερική ωτίτιδα; Ή απλά ένα αυτί "μπουκωμένο" (καταρροικό) ; Και τα τρία κόκκινα είναι και η αντιμετώπιση τους είναι τελείως διαφορετική. Καλό είναι στο βιβλιάριο του παιδιού να περιγράφονται και τα ωτοσκοπικά ευρήματα ούτως ώστε ο ίδιος ο γιατρός να μπορεί να κάνει ένα σωστό follow up του παιδιού. Ή εαν τύχει ένας άλλος παιδίατρος να εξετάσει το παιδί, να μπορεί να σχηματίσει μια πληρέστερη εικόνα για το πως ήταν το αυτί του παιδιού. Πώς είναι το τύμπανο ; Εισέχει ; Προέχει ; Έμφανίζει φυσαλίδες ; Έχει αιμάτωμα ; Έχει νεόπλαστα αγγεία ; Το υγρό πίσω του είναι διαυγές ή σκούρο ; Σχηματίζει επίπεδο ; Οι γονείς δεν οφείλουν να γνωρίζουν τίποτε από αυτά, βέβαια, αλλά ο παιδίατρος - το οφείλει στο παιδί- να τα καταγράψει στο βιβλιάριο του.
3. Το ανεμβολίαστο παιδί κινδυνεύει από ωτίτιδες 100 φορές παραπάνω από ένα εμβολιασμένο.
4. Η ωτίτιδα δεν κολλάει από παιδί σε παιδί ! Αυτό που κολλάει είναι το παθογόνο που μπορεί να ευθύνεται για το μπούκωμα του παιδιού (και που βέβαια μπορεί να οδηγήσει σε ωτίτιδα).
5. Δεν χρησιμοποιούμε μπατονέτες (ούτε ασφαλείας).
6. Στα μικρά βρέφη η ωτίτιδα μπορεί να εκδηλωθεί με έντονο (ανεξήγητο για τους γονείς) κλάμμα, κακουχία, άρνηση λήψη τροφής.
Καλοδεχούμενες ενστάσεις,απορίες,σχόλια.
Η ωτίτιδα είναι η λοίμωξη του αυτιού του παιδιού μας. Το αυτί πρέπει να το χωρίσουμε στα δύο: Στο εξωτερικό (έξω ους) το οποίο περιλαμβάνει το τμήμα από την αρχή του πτερυγίου και όλο τον έξω ακουστικό πόρο που τερματίζει στο τύμπανο(το μωβ στην εικόνα). Το μέσο ους ξεκινά απο το τύμπανο και είναι ουσιαστικά μια κοιλότητα (το πράσινο στην εικόνα) . Υπάρχει βέβαια και το έσω ους, αλλά αυτό επί του παρόντος (για την ωτίτιδα) δεν μας ενδιαφέρει. Παρατηρώντας την εικόνα, αδιαφορείστε για τα πολλά που γράφει, αλλά εστιαστείτε σε αυτό το σωληνάκι που ξεκινά από το μέσο αυτί (ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ) και καταλήγει στην μύτη του παιδιού.
Πάμε στην ουσία. Η ωτίτιδα με βάση αυτά που είπαμε,λοιπόν, μπορεί να είναι εξωτερική ή μέση.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ: Είναι μια συνηθισμένη κατάσταση. Συνιστά φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου (το μωβ) . Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι :
Α) Πόνος . Φλεγμονή σημαίνει πόνος . Συνήθως ανταποκρίνεται καλά στα παυσίπονα.
Β) Έκκριση υγρού στον πόρο (γι'αυτό και η εξωτερική ωτίτιδα λέγεται και "εκκριτική") , το οποίο συνήθως είναι κίτρινο. Ανησυχούμε εαν είναι ιδιαίτερα πηχτό (πυώδες) ή πράσινο και εξαιρετικά δύσοσμο (ψευδομονάδα;). Το υγρό εξωτερικά μπορεί να μην είναι απόλυτα εμφανές την δεδομένη χρονική στιγμή που θα δούμε το παιδί μας. Μπορεί να δούμε όμως το πτερύγιο του αυτιού λερωμένο με υγρό που ξεράθηκε ή να δούμε το μαξιλαράκι του να έχει μια "στάμπα" από το υγρό που έτρεξε το βράδυ.
Γ) Βαρηκοία αγωγιμότητας . Το παιδί δεν ακούει καλά αφού ο ακουστικός πόρος είναι γεμάτος με υγρό, ο οποίος ταμπονάρει τον ήχο . Λογικό.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΠΑΘΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΩΤΙΤΙΔΑ;
Α) Κρατάει υγρασία ο έξω ακουστικός πόρος. Στα βιβλία αναφέρεται ο όρος "το αυτί του κολυμβητή". Η υγρασία είναι σοβαρός τοπικός προδιαθετικός παράγοντας για λοιμώξεις. Καταλαβαίνουμε λοιπόν οτι τα παιδιά που πάνε στο κολυμβητήριο έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν εξωτερικές ωτίτιδες. Και ότι αυτές σε όλα τα παιδιά είναι πολύ συχνότερες το καλοκαίρι.
Β) Τραυματισμός του αυτιού από αντικείμενα. Τα μικρά παιδιά έχουν την κακή συνήθεια να σκαλίζουν το αυτί τους. Και όταν μιλάμε για παιδιά, δεν εννοούμε το ξύσιμο με το δάκτυλο. Το μολύβι,ο συνδετήρας,ένα πλαστικό παιχνιδάκι είναι όλα άριστα εργαλεία σκαλίσματος. Κατά την ωτοσκόπηση, έχω δει μέσα σε αυτί παιδιών δημοτικού (!!!) μια μικρή μπίλια, κομμάτι από τσίχλα, μυτούλα από σπασμένο μολύβι και ένα μυγαράκι...
 | |||
| Χεεεει! Την εψαχνα αυτην την πετρουλα παντου !!! |
Γ) Το παιδί έχει μια χρόνια αλλεργία ή δερματική πάθηση που ευνοεί την εγκατάσταση των μικροβίων (ή μυκήτων) στον έξω ακουστικό πόρο.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΩΤΙΤΙΔΑ:
Α) Αφαιρώ τυχόν ξένα σωμάτα. Καθαρίζω το αυτί εαν χρειάζεται.
Β) Σπάνια θα χρειαστεί αντιβίωση από το στόμα. Χρησιμοποιούμε κυρίως τοπική αγωγή (σταγόνες) που μπορεί να είναι παυσίπονες , ή κορτιζόνη (ηρεμεί την φλεγμονή) ή και να περιέχουν αντιβίωση. Πολλές φορές θα περάσει και από μόνη της. Απλώς δίνουμε παυσίπονα μέχρι να συμβεί αυτό για να μην ταλαιπωρείται το παιδί.
Η ΜΕΣΗ ΩΤΙΤΙΔΑ
Εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα. Και αυτή είναι μια συχνή κατάσταση. Εδώ ο μηχανισμός όμως είναι διαφορετικός. Όταν αυτή η ευσταχιανή σάλπιγγα (για αυτό και επιμείναμε παραπάνω) βουλώσει ή εμφανίσει οίδημα, είναι πολύ εύκολο να μαζευτεί υγρό ΠΙΣΩ από το τύμπανο και να επιμολυνθεί. Πως βουλώνει η ευσταχιανή σάλπιγγα ; Σκεφτείτε... Είπαμε ότι καταλήγει στην μύτη , άρα μύξα ! Τόσο απλό . Οι μητέρες δεν γνωρίζουν την λεπτομέρεια. Θα σου πουν όμως ότι "το παιδί έχει πολλές μύξες και φοβάμαι μην μου το γυρίσει σε ωτίτιδα!" . Έχουν απόλυτο δίκιο. Το παιδί με υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) ή/και αλλεργίες έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσει απόφραξη/οίδημα της ευσταχιανής.
Συμπτώματα:
Α) Πόνος στο αυτί. Ωτίτιδα χωρίς πόνο, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Β) Πυρετός. Ωτίτιδα χωρίς πυρετό , ΥΠΑΡΧΕΙ ! Εαν ο πυρετός είναι υψηλός (άνω του 39) μπορεί να μαρτυρά σοβαρή λοίμωξη και αυτό θα επηρεάσει την επιλογή του αντιβιοτικού μας σχήματος.
Γ) Αίσθημα βάρους στο αυτί (μεγαλύτερα παιδιά θα μας πουν ότι αισθάνομαι το αυτί μου ότι είναι γεμάτο,ότι "κάτι έχει μέσα") και βαρηκοία λόγω του υγρού.
Δ) Γενικό αίσθημα κακουχίας (μίζερο το παιδί,του φταίνε όλα) ή ακόμα και εμφάνιση εμέτων.
Ε) Το παιδί μπορεί συνέχεια να "σκαλίζει" ή να κρατάει συνέχεια το αυτί του
ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Α) Εδώ σχεδόν πάντοτε θα χρειαστούν αντιβιοτικά. Ιδίως σε μικρά παιδιά (< 2 ετών) και σε περιπτώσεις που ο πόνος ή ο πυρετός είναι αρκετά έντονος . Συχνά αίτια είναι ο πνευμονιόκοκκος και ο μη τυποποιημένος αιμόφιλος . Λιγότερο συχνά η Μοραξέλλα η καταρροική και η Μπρανχαμέλλα.
B) Aπό όσα ήδη είπαμε, καταλαβαίνει ο καθένας ότι το να δώσουμε αντιβίωση χωρίς να προσπαθήσουμε επίμονα να ξεβουλώσουμε την μύτη του παιδιού, είναι μάταιο.
Γ) Οι σταγόνες σχεδόν ποτέ δεν έχουν θέση εδώ.
ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ;
Α) Πάντα! Πόνεσε το αυτί; Πρέπει να πας στον γιατρό. Γιατί δεν μπορείς να ξέρεις την ακριβή εικόνα του αυτιού του παιδιού. Είναι εξωτερική ωτίτιδα ; Είναι μέση; Έβαλε κάτι το παιδί στο αυτί; Είναι ένας πρόσκαιρος ερεθισμός και θα περάσει από μόνος του; Αυτά θα τα αποκαλύψει μόνο η ωτοσκόπηση.
Β) Εξαίρεση: Εαν δούμε ότι το παιδί είναι μπουκωμένο και εμφανίζει έναν πόνο πρόσκαιρο στο αυτί και η γενική του κατάσταση είναι πολύ καλή , μπορούμε να ξεβουλώσουμε την μύτη του παιδιού και να περιμένουμε.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ:
Α) Ρήξη τυμπάνου . Το υγρό που μαζεύτηκε πίσω από το τύμπανο πιέζει λίγο λίγο και τελικώς σπάζει το τύμπανο. Καθώς πιέζει , ο πόνος γίνεται αφόρητος. Με το που το τύμπανο σπάσει όμως,η πίεση εκτονώνεται και το παιδί "ηρεμεί". Το τύμπανο θα επουλωθεί σταδιακά από μόνο του. Επανειλλημένα επεισόδια όμως μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη τρύπα στο αυτί του παιδιού. Που είναι βέβαια μια ανοικτή πόρτα για το μέσο αυτί για παθογόνα και άλλους ερεθιστικούς παράγοντες.
Β) Επανειλλημένες ωτίτιδες μπορούν να οδηγήσουν σε έκπτωση της ακοής του παιδιού, βάζοντας έτσι εμπόδια στην φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού (ομιλία,επικοινωνία).
Γ) Εμφάνιση μαστοειδίτιδας. Το μικρόβιο μπορεί να επεκταθεί στην μαστοειδή απόφυση (το κοκκαλάκι πίσω από το αυτί) και να δημιουργήσει μια πολύ σοβαρή φλεγμονή, η οποία σχεδόν πάντοτε θα χρειαστεί νοσηλεία σε νοσοκομείο.
 | ||
| ΜΑΣΤΟΕΙΔΙΤΙΔΑ: Τμημα της περιοχης αυτης εμφανιζει ερυθροτητα, πόνο στην τοπική πίεση. Λόγω του οιδήματος το πτερύγιο του αυτιού προέχει ("πετάει"). |
 |
| ΜΑΣΤΟΕΙΔΙΤΙΔΑ ακόμη πιο χαρακτηριστική ! |
MYΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΙ
1. Τα μικρά παιδιά θα κάνουν πιο εύκολα μέσες ωτίτιδες από τα μεγάλα. Αυτό οφείλεται στην ανατομία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Όταν το παιδί είναι μικρό, αυτή είναι πολύ κοντή και πολύ πιο οριζόντια (άρα είναι πολύ πιο έυκολο να βουλώσει!).
2. Διάγνωση στο περίπου ή στο ακριβώς ; Πολλοί γιατροί αρκούνται στο να πουν " το αυτί του παιδιού είναι κόκκινο,θα πάρεις αντιβίωση". Αυτό είναι το "στρίβειν δια του αρραβώνος". Να ζητάτε την ακριβή διάγνωση του παιδιού σας. Είναι μέση ή εξωτερική ωτίτιδα; Ή απλά ένα αυτί "μπουκωμένο" (καταρροικό) ; Και τα τρία κόκκινα είναι και η αντιμετώπιση τους είναι τελείως διαφορετική. Καλό είναι στο βιβλιάριο του παιδιού να περιγράφονται και τα ωτοσκοπικά ευρήματα ούτως ώστε ο ίδιος ο γιατρός να μπορεί να κάνει ένα σωστό follow up του παιδιού. Ή εαν τύχει ένας άλλος παιδίατρος να εξετάσει το παιδί, να μπορεί να σχηματίσει μια πληρέστερη εικόνα για το πως ήταν το αυτί του παιδιού. Πώς είναι το τύμπανο ; Εισέχει ; Προέχει ; Έμφανίζει φυσαλίδες ; Έχει αιμάτωμα ; Έχει νεόπλαστα αγγεία ; Το υγρό πίσω του είναι διαυγές ή σκούρο ; Σχηματίζει επίπεδο ; Οι γονείς δεν οφείλουν να γνωρίζουν τίποτε από αυτά, βέβαια, αλλά ο παιδίατρος - το οφείλει στο παιδί- να τα καταγράψει στο βιβλιάριο του.
3. Το ανεμβολίαστο παιδί κινδυνεύει από ωτίτιδες 100 φορές παραπάνω από ένα εμβολιασμένο.
4. Η ωτίτιδα δεν κολλάει από παιδί σε παιδί ! Αυτό που κολλάει είναι το παθογόνο που μπορεί να ευθύνεται για το μπούκωμα του παιδιού (και που βέβαια μπορεί να οδηγήσει σε ωτίτιδα).
5. Δεν χρησιμοποιούμε μπατονέτες (ούτε ασφαλείας).
6. Στα μικρά βρέφη η ωτίτιδα μπορεί να εκδηλωθεί με έντονο (ανεξήγητο για τους γονείς) κλάμμα, κακουχία, άρνηση λήψη τροφής.
Καλοδεχούμενες ενστάσεις,απορίες,σχόλια.
 | |
| "ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗ. ΕΧΩ ΩΤΙΤΙΔΑ ΣΟΥ ΛΕΩ!!!!" |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας :