ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΑΡΟΥΖΕΛ !

“Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.”  Ν.Καζαντζάκης

Αποχαιρετούμε σήμερα το 2015 με την ευχή να μην γυρίσει. Στάσου, θα μου πεις...μα για εσένα προσωπικά ήταν μία καλή χρονιά. Θα σου πω φίλε κι εγώ ότι ο κόσμος χάλασε από τότε που το "προσωπικά" έγινε το μέτρο αξιολόγησης των πάντων.

Σε αφήνω στην δύναμη των εικόνων που σημάδεψαν το δικό μου 2015. Είναι εικόνες παιδιών, συγχώρα με. Δέξου τον λόγο μου. Μόνο μέσα από τα παιδιά μπορείς να δεις τον κόσμο καθαρά. Όπως είναι δηλαδή, και όχι όπως σου "τον σερβίρουν". Από τον μικρό Aylan, στα αδερφάκια που σφιχταγκαλιάζονται στον σεισμό του Νεπαλ και από αυτόν τον πατέρα σαν ήρωα αρχαιοελληνικής τραγωδίας που κουβαλά το παιδάκι του μέχρι τα σύνορα των Σκοπίων αλλά και τις μικρές αναδυόμενες Αφροδίτες της Μυτιλήνης... ο παρανομαστής είναι παντού ο ίδιος. Φτιάξαμε ένα πλαίσιο εφιαλτικό για τα παιδιά του κόσμου τούτου. Αύριο, τα δικά σου και τα δικά μου παιδιά θα τρέξουν με χαρά κάτω από το δέντρο. Κάποια όμως δεν έχουν όχι να τρέξουν, αλλά ούτε γη για να σταθούν. Αυτό το καρουζέλ του τρόμου στέκεις από μακριά και το κοιτάς. Κι αν αύριο πουν στα παιδιά σου "ανέβα" ; Ποιός θα πετάξει για σένα το κλειδί στα γρανάζια για να το σταματήσει ; Για σένα που δεν κατάλαβες ότι το "μακριά από εμάς" είναι ακριβώς δίπλα μας.

Καλή χρονιά σε όλους με την ευχή το 16 να μπορέσουμε να δούμε τον πραγματικό κόσμο που αρχίζει εκεί που τελειώνει η μύτη μας. Να έχετε όλοι υγεία.

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΓΡΙΠΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ

Πρέπει το παιδί μου να εμβολιαστεί για την γρίπη ; Η απάντηση είναι πιθανότατα όχι .

Ποιά παιδιά πρέπει οπωσδήποτε  να εμβολιαστούν ; 

1) Παιδιά με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα (χρόνιες πνευμονοπάθειες, βαρύ άσθμα , βρογχοπνευμονική δυσπλασία).

2) Παιδιά με συγγενείς καρδιοπάθειες , ιδίως κυανωτικές.

3) Παιδιά με χρόνιο νεφρολογικό πρόβλημα

4) Παιδιά που πάσχουν από μεταβολικά νοσήματα (πχ. σακχαρώδης διαβήτης)

5)  Παιδιά που εμφανίζουν νευρομυικά νοσήματα, πολλώ δε περισσότερο όταν αυτά επηρεάζουν σημαντικά την λειτουργία της αναπνευστικής αντλίας.

6) Παιδιά με χρόνια αιματολογικά νοσήματα (μεσογειακή αναιμία, δρεπανοκυτταρική αναιμία κτλ)

7) Παιδιά με συγγενείς - επίκτητες ανοσοανεπάρκειες

Καταλαβαίνουμε ότι σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες περιλαμβάνονται παιδάκια με σοβαρά προβλήματα υγείας. Παιδάκια που μια ενδεχόμενη επιδημία γρίπης θα τα επιβαρύνει καρδιοαναπνευστικά.

ΟΧΙ ΦΙΛΕ ! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΕΤΣΙ ....

Ποιά παιδιά θα σκεφτούμε θετικά  να τα εμβολιάσουμε ; 

1) Παιδάκια με ιστορικό προωρότητας, ιδίως εαν έχουν ιστορικό λοιμώξεων από το κατώτερο αναπνευστικό (υποτροπιάζουσες βρογχιολίτιδες , βρογχίτιδες σε μεγαλύτερα παιδιά κτλ)

2) Παιδιά που παρακολουθούν για πρώτη φορά παιδικό σταθμό.

3) Παιδιά στο περιβάλλον τον οποίων υπάρχουν έγκυες που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν ή βρέφος κάτω των 6 μηνών με κάποιο από τα ανωτέρω προβλήματα.

4) Παιδιά που εμφάνισαν σοβαρή επιβάρυνση σε προηγούμενο επεισόδιο γρίπης και οι γονείς επιθυμούν να τα εμβολιάσουν.

Το παιδί μου δεν ανήκει σε καμμία από τις ανωτέρω κατηγορίες. Είμαι υποχρεωμένος να το εμβολιάσω ; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Το εμβόλιο της γρίπης είναι προαιρετικό και απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Εαν θέλετε όμως να προστατέψετε το παιδί σας έναντι της γρίππης, μπορείτε να επιλέξετε να το εμβολιάσετε.

Μπορώ να εμβολιάσω το νεογέννητο παιδί μου για να το προστατεύσω ; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Το εμβόλιο χορηγείται ΜΟΝΟ σε παιδάκια άνω των 6 μηνών.

Και πέρυσι κάναμε το εμβόλιο, αλλά το παιδί αρρώστησε και μας είπαν ότι είναι γρίπη. Πώς γίνεται αυτό ; Είναι πιθανό. Κάθε χρόνο λόγω των μεταλλάξεων του ιού, παράγεται ένα νέο εμβόλιο. Το εμβόλιο αυτό βασίζεται περισσότερο στα στελέχη της προηγούμενης χρονιάς και σε κάποιες πρώτες ενδείξεις για την τρέχουσα. Δεν μπορούμε όμως να προβλέψουμε εαν ένας νέος ιός θα προκύψει (απέναντι στον οποίο είμαστε όλοι εκτεθειμένοι).

Πώς γίνεται το εμβόλιο ; Παιδιά κάτω των 3 ετών κάνουν το παιδικό εμβόλιο, ενώ όσα είναι άνω των 3 κάνουν των ενηλίκων. Εαν ένα παιδάκι το κάνει για πρώτη φορά θα χρειαστεί ΔΥΟ δόσεις, ενώ εαν το έκανε και πέρυσι μόνο μια. Δύο δόσεις ακόμη θα χρειαστεί εαν τα τα παιδάκια δεν εμβολιάζονται για πρώτη φορά, αλλά έχουν μεσολαβήσει >4 χρόνια από την προηγούμενη δόση.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ...

Συζητείστε σήμερα με τον παιδίατρο σας το ενδεχόμενο (ή μη) εμβολιασμού του παιδιού σας. Εαν πρόκειται τελικώς να το εμβολιάσετε, αυτό είναι ιδανικό να γίνει πριν τα μέσα Νοέμβρη, ώστε το παιδί να προλάβει να παράγει αντισώματα και να θωρακιστεί ενόψει των χειμερινών μηνών που η γρίπη είναι στο απόγειο της.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΜΥΞΑ - ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΟΥΚΩΜΑ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΝΗΠΙΟ - Γ. ΧΑΡΙΤΟΣ

Η ρινική καταρροή είναι με διαφορά το συχνότερο σύμπτωμα που θα συναντήσουμε στα παιδιά μας. Όσο απλό και αν ηχεί, η επιμονή του συμπτώματος για ημέρες και κυρίως η πολύ συχνή επανεμφάνισή του σε άλλοτε σύντομο διάστημα, δημιουργούν δυσφορία στους γονείς και την αίσθηση ότι το παιδί "συνεχώς αρρωσταίνει".

Εντυπωσιακή ακόμη είναι η ετερογένεια με την οποία διαφορετικοί παιδίατροι προσεγγίζουν την ίδια κατάσταση.. Δεν είναι λοιπόν σπάνια η εικόνα, ένα παιδί να πηγαίνει στον γιατρό του για "ένα απλό μπούκωμα" και να φεύγει κυριολεκτικά με μια τσάντα φάρμακα. Βεβαίως, σχεδόν πάντα το παιδί θα γίνει απολύτως καλά. Αυτό σημαίνει ότι το αντιμετωπίσαμε σωστά ;

ΟΙ ΙΩΣΕΙΣ : Μια πολύ μεγάλη ποικιλία ιών θα οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Από τους απλούς ρινοιούς μέχρι τον αδενοιό και τους Coxsackie , όλοι θα οδηγήσουν στην οξεία ρινίτιδα. Συνηθέστατα ο πυρετός απουσιάζει. Λόγω των πάρα πολλών διαφορετικών ιών με διαφορετική εποχική κατανομή, η ρινίτιδα είναι ένα σύμπτωμα το οποίο μπορεί να ακολουθεί το παιδί μας πρακτικά καθόλη την διάρκεια του χρόνου, ακόμη και το καλοκαίρι.

ΟΙ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ :  Και αυτές "κολλάνε" παντού, όπως και οι ιώσεις. Ο γιατρός εύκολα μπορεί να αποφανθεί  ότι το μπούκωμα του παιδιού μας "είναι αλλεργικό". Η αντίφαση είναι ότι ενώ η διάγνωση μπαίνει συχνά, το θέμα επίσης προσπερνάται επιφανειακά. Ποιό παιδί λοιπόν είναι πραγματικά αλλεργικό, σε ποιό μπορούμε να "προλάβουμε" τα συμπτώματα και ποιό απλά εμφανίζει το "φυσιολογικό" μπούκωμα που κάθε παιδί δικαιούται ;

Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ:  Ποιό,που, πότε και γιατί ;

Α) Αντιβιοτικά. Σχεδόν ποτέ. Εξαίρεση κάποιες βακτηριακές ρινοκολπίτιδες σε μεγαλύτερα παιδιά (συνήθως > 6-8 ετών) πχ. υποτροπιάζουσες ιγμορίτιδες που συνοδεύονται από ρινίτιδα. Το απλό κρυολόγημα είναι δυστυχώς ο βασικός τομέας κατάχρησης των αντιβιοτικών στα παιδιά μας με ολέθρια αποτελέσματα σε όλο το φάσμα της υγείας.

Β) Αντιβηχικά. Καμμία ένδειξη. Το παιδί δεν βήχει επειδή έχει μύξα ! Βήχει γιατί προσβλήθηκε από μια ίωση του αναπνευστικού που εκτός από μπούκωμα προκαλεί ΚΑΙ βήχα λόγω φλεγμονής του κατώτερου αεραγωγού (πνεύμονας, τραχεία).

Γ) Εισπνεόμενα σπρέι. Μόνο σε περιπτώση ιογενούς συριγμού ή σε ασθματικό παροξυσμό που μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από έναν ρινοιό σε παιδιά με θετικό ιστορικό.

Δ) Αντιισταμινικά. Συχνή η χρήση τους, θεμιτή σε περιπτώσεις παιδιού με γνωστές αλλεργικές εκδηλώσεις και εποχική κατανομή του μπουκώματος. Προσανατολιζόμαστε, ελλείψει άλλων δεικτών, "εκ των ωφελούντων". Εαν το αντιισταμινικό βοήθησε σημαντικά το παιδί, ο γιατρός θα το αφήσει για λίγες ημέρες ακόμη.

Ε) Αποχρεμπτικά- βλεννολυτικά. Αμφισβητείται εδώ και πολλά χρόνια η χρησιμότητά τους, βρίσκουν όμως πάντοτε τον τρόπο να "επιβιώνουν". Δεν βοηθούν στο απλό μπούκωμα, αλλά περισσότερο σε περιπτώσεις χρόνιας κατακράτησης εκκρίσεων χαμηλά. Και πάλι υπο προυποθέσεις.

ΣΤ) Κορτιζόνη. Μόνο σε μορφή ρινικού σπρει για περιπτώσεις αλλεργικής ρινίτιδας.

Ζ) Τοπικά αποσυμφορητικά. Δίδονται επίσης συχνά. Βοηθούν σε περιπτώσεις που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε καλώς την υπέρμετρη παραγωγή βλέννης από τα κύτταρα του ρινικού επιθηλίου του παιδιού.

ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ : 

1) Η ΒΡΟΓΧΙΟΛΙΤΙΔΑ : Μια ιογενής λοίμωξη από τον ιο του αναπνευστικού συγκυτίου που ξεκινά με μπούκωμα. Δυστυχώς κάνει την εμφάνισή της σε πολύ μικρές ηλικίες και επιβαρύνει κάθως οι ημέρες περνούν, την αναπνευστική ικανότητα του μωρού μας. Η θεραπεία της συνίσταται στην χορήγηση υγρών και οξυγόνου, όπου αυτό απαιτείται. Πολλά βρέφη λόγω αναπνευστικής δυσχέρειας και δυσπραγίας να σιτιστούν από του στόματος, θα καταλήξουν για λίγες ημέρες στο νοσοκομείο.

2) Ο ΚΟΚΚΥΤΗΣ :  Και αυτός ξεκινά με μπούκωμα για μια εβδομάδα. Θα εξελιχθεί στο παροξυσμικό στάδιο ενίοτε με χαρακτηριστικό βήχα και συχνά με δυνητικά επικίνδυνες άπνοιες.
Στο μικρό βρεφάκι, η διάγνωσή του ΔΕΝ πρέπει να ξεφύγει στον γιατρό. Εδώ η αντιβίωση έχει θέση.

3) ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΔΥΣΚΙΝΗΣΙΑΣ ΚΡΟΣΣΩΝ : Δύσκολο για τον γενικό παιδίατρο που δεν έχει την εμπειρία τέτοιων παιδιών. Πρακτικά, το μωρό από την στιγμή που γεννιέται ρουθουνίζει και εμφανίζει σταθερά μπουκώματα. Εαν η διάγνωση διαφύγει (που είναι το σύνηθες) ακολουθούν υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του αναπνευστικού και χρόνιος βήχας. Απόλυτη ένδειξη για επίσκεψη σε παιδοπνευμονόλογο.

4) ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ ΣΤΗΝ ΜΥΤΗ :  Ο γιατρός μας πρέπει να το υποπτευθεί όταν τρέχει μόνο το ένα από τα δύο ρουθούνια και όταν η μύξα είναι ιδιαίτερα πυώδης. Άμεση επίσκεψη στον ΩΡΛ μας.

ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ SMARTIES....ΕΝΤΑΞΕΙ, ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ !

ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ :

1) Η αλλαγή του χρώματος της μύξας κατά την διάρκεια ενός κρυολογήματος είναι αναμενόμενη και δεν μαρτυρά μικροβιακή επιμόλυνση.Πράσινη μύξα δεν σημαίνει κατ' ανάγκη αντιβίωση.

2) "Έχει μύξα γιατί κρύωσε". Ο κρύος αέρας βέβαια είναι ένας ερεθιστικός παράγοντας για τις αεροφόρες οδούς. Η παρουσία του συνδυάζεται με την εποχή που η ατμόσφαιρα βρίθει φθινοπωρινών και χειμερινών παθογόνων. Αυτά θα μας "κρυολογήσουν" , όχι απλά το κρύο.

3) "Έκατσε στο ρεύμα" , "το έβγαλα έξω λουσμένο" , "γυρνάει χωρίς κάλτσες"...Απλουστεύσεις.

4) Για κάθε παιδί (ιδίως αυτά που βρίσκονται σε μια σχολική αίθουσα) θεωρείται αποδεκτό να εμφανίσει εως και 10-12 διαφορετικές ιώσεις σε μια σεζόν.

5) Παιδί με μύξα το οποίο δεν ενυδατώνεται καλά (άφθονες ποσότητες νερού και υγρών) , δεν θα γίνει απολύτως καλά όσα φάρμακα κι αν πάρει.

6) Ου γαρ έρχεται μόνον. Τα υπόλοιπα συμπτώματα που συνοδεύουν το μπούκωμα θα μας βοηθήσουν να βάλουμε την διάγνωση. Φτάρνισμα και κόκκινα μάτια θα οδηγήσουν στην αλλεργία. Πυρετός και βήχας σε ιώσεις. Πονοκέφαλος και κακή διάθεση σε παραρινοκολπίτιδα. Δεν είναι όλα τα ίδιο.

ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ

ΞΑΝΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ - ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ : ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΩΣΕΙΣ ;

 Το άνοιγμα των σχολείων για πολλούς συνδυάζεται με την αρχή των ιώσεων. Το συνήθως "ήρεμο" και "χαλαρό" καλοκαίρι θα δώσει την θέση του στο "περιπετειώδες" φθινόπωρο. Με το πρώτο μπούκωμα, οι γονείς θα σκεφτούν : " Αρχίσαμε...". Κουβαλώντας ενίοτε κακές εμπειρίες από προηγούμενα σχολικά έτη και πολύ περισσότερο εαν υπάρχουν μικρότερα παιδιά στην οικογένεια, η σκέψη και μόνο γεννά ανασφάλεια.

Στην Ιατρική όμως, και πολύ παραπάνω στην Παιδιατρική, το μυστικό της καλής υγείας δεν κρύβεται στην αντιμετώπιση αλλά στην πρόληψη. Το να πάρει το παιδί φάρμακα και να γίνει καλά είναι μια μικρή επιτυχία. Η μεγάλη όμως επιτυχία είναι να μην αρρωστήσει ευθύς - εξαρχής. Αυτό μάλιστα! Μας ενδιαφέρει έτσι δεν είναι ;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ, ΟΙ ΙΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ;  Τα μικρόβια και οι ιοί είναι παθογόνα τα οποία μεταδίδονται εύκολα στα παιδιά μας, πολλαπλασιάζονται εντός του σώματος τους και "γεννούν αρρώστιες". Ιος και μικρόβιο δεν είναι έννοιες ταυτόσημες. Οι ιοί του περιβάλλοντος είναι απείρως περισσότεροι και μεταδίδονται πολύ ευκολότερα. Επομένως, είναι πολύ συχνότερο το παιδί μας να έχει μια ιογενή συνδρομή παρά μια μικροβιακή λοίμωξη (αναλογία 9/1 περίπου σε φυσιολογικά παιδιά). Τα μικρόβια από την άλλη προκαλούν σοβαρότερες λοιμώξεις. Η θεραπεία τους περιλαμβάνει την χορήγηση αντιμικροβιακής θεραπείας, δηλαδή αντιβιοτικού. Αυτό ΔΕΝ ισχύει για τους ιούς. Τα αντιβιοτικά δρουν ενάντια μόνο στα μικρόβια. Συνδυάζοντας τις ανωτέρω πληροφορίες, θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι στις 10 φορές που το παιδί σας θα κάνει πυρετό, στατιστικώς θα χρειαστεί αντιβίωση μόνο την μια!

Τρόποι μετάδοσης :

Α) Αερογενώς μέσω του ανωτέρου αναπνευστικού
Β) Μέσω σημείων εισόδου στο δέρμα
Γ) Με την εντεροστοματική οδό
Δ) Από την ανιούσα όδο για λοιμώξεις της ουρογεννητικής περιοχής

ΚΑΙ ΤΩΡΑ...ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΑΡΤΕ ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΟΥΛΕΣ!

Πρακτικά για το καθένα:

Α) Εισπνέουμε μολυσμένα σωματίδια που αιωρούνται στον αέρα. Ο βήχας, το φτάρνισμα, ακόμη και η απλή ομιλία μπορεί να απελευθερώσει στο δωμάτιο παθογόνα που θα εισέλθουν εύκολα στον οργανισμό μας μέσω της μύτης και του στόματος.

Β) Δύσκολα μπορεί να βρεί κανείς παιδί με "ανέπαφο" δέρμα. Από χτυπήματα και γδαρμένα γόνατα μέχρι απλές εκδορές και τσιμπήματα κουνουπιών, όλα δημιουργούν πύλες εισόδου στο δέρμα του παιδιού μας. Οι λοιμώξεις αυτής της κατηγορίας είναι κυρίως μικροβιακές με βασιλιά όλων (ποιόν άλλο;) τον σταφυλόκοκκο, ο οποίος υπάρχει παντού.

Γ) Το παιδί βάζει τα βρώμικα χεράκια του στο στόμα. Αυτό από μόνο του αρκεί. Άλλες λοιμώξεις που μεταδίδονται με την αυτή οδό αφορούν την πόση ακατάλληλου νερού και κακώς συντηρημένων τροφίμων.

Δ) Το "πουλάκι" του παιδιού μας είναι μια πύλη εισόδου μικροβίων που μπορούν να μεταδοθούν με βρώμικα χέρια, κακό σκούπισμα με το χαρτί της τουαλέτας και άλλα μολυσμένα αντικείμενα (λεκάνη τουαλέτας).

Τι μπορώ να κάνω ;

1. Επιμελής αερισμός και καθαρισμός της σχολικής αίθουσας. Πολλές φορές ο αερισμός της αίθουσας δεν είναι επαρκής. Το περίεργο των ελληνικών σχολείων είναι ότι αυτό παρατηρείται κυρίως τον χειμώνα ("για να μην κρυώσει η τάξη") που η ατμόσφαιρα της αίθουσας βρίθει παθογόνων στο ζενίθ των ιώσεων. Η αίθουσα οφείλει να αερίζεται σε ΚΑΘΕ διάλλειμα και όχι μόνο στην αρχή ή το τέλος της ημέρας. Ένα πρόβλημα ακόμη είναι η παλαιότητα των υλικών. Η έδρα, το βάθρο του πίνακα, οι βιβλιοθήκες μπορεί να μετρούν δεκαετίες ζωής. Υπάρχουν γωνίες και υλικά που μαζεύουν σκόνη που εισπνέεται από τους μικρούς μαθητές, οδηγώντας σε λοιμώξεις και κυρίως σε αλλεργικές εκδηλώσεις.

2. Το πλύσιμο των χεριών. Μια κουλτούρα που δεν έχουμε. Τα παιδιά μας δεν εκπαιδεύονται ούτε στο συχνό, αλλά κυρίως ούτε στο σωστό πλύσιμο των χεριών τους. Το αντισηπτικό gel που συναντούμε σε πολλές σχολικές τσάντες, είναι μια καλή σκέψη, αλλά δρα πολλές φορές ανταγωνιστικά προς το πλύσιμο με νερό και σαπούνι, το οποίο ΔΕΝ αντικαθίσταται.

"ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΠΛΕΝΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΩΣΤΑ!". ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΟ!

3. Ο εμβολιασμός των παιδιών μας. Θα μπορούσαμε να το βάλουμε πρώτο, αφού από εκεί ξεκινά κάθε έννοια πρόληψης στην παιδιατρική. Για όσους δεν επιθυμείτε να εμβολιάσετε τα παιδιά σας, διότι θεωρείτε την προσέγγιση αυτή "ψαγμένη" και έχετε διαβάσει διάφορα στο ίντερνετ, δεν έχω κάποια συμβουλή παρά μόνον μια ευχή : Να είναι τα παιδιά σας καλά. Για τους υπολοίπους κανονικούς γονείς θα συνέστηνα προσεκτικά στην αρχή της σχολικής χρονιάς μαζί με τον παιδίατρο τους να ελέγξουν τις εμβολιαστικές εκκρεμότητες του παιδιού και να προγραμματίσουν τυχόν αναμνηστικές δόσεις σύντομα. Όσο το παιδί μας μεγαλώνει, τόσο πιο πολύ χαλαρώνουμε, τόσο λιγότερο επισκεπτόμαστε τον παιδίατρο (λογικό) και αυτό ενέχει τον κίνδυνο να ξεχαστούν επαναληπτικές δόσεις που είναι σημειωμένες στο βιβλιάριο υγείας, το οποίο σπάνια πια ανοίγουμε.

4. Το κολατσιό του παιδιού. Η κρίση έχει και τα καλά της. Πολλές είναι πλεον οι μητέρες που ετοιμάζουν μόνες τους το κολατσιό του παιδιού τους και δεν αφήνουν τον ρόλο αυτό στο κυλικείο ή το περίπτερο της γωνίας. Βεβαίως, τα κυλικεία των σχολείων ελέγχονται και πρέπει να δεχτούμε ότι περιέχουν "ασφαλή" τρόφιμα για τα παιδιά μας. Η προετοιμασία του κολατσιού όμως από το σπίτι, δεν διασφαλίζει μόνο την ασφάλεια του τροφίμου, αλλά και το ότι το παιδί μας θα τρέφεται σωστά. Σε αντίθετη περίπτωση, το κρουασάν και το γαριδάκι θα πάνε σύννεφο. Οι γονείς ακόμη θα πρέπει να φροντίσουν το παιδί να έχει μαζί του ένα-δύο μπουκαλάκια καθαρό και ασφαλές νερό. Οι εποχές που πίναμε νερό σκυφτοί από την σκουριασμένη βρύση, αν και προκαλούν νοσταλγία σε εμάς τους γονείς, ανήκουν στο παρελθόν.

ΤΟ "ΚΟΛΑΤΣΙΟ" ΚΑΠΟΤΕ...

"ΣΤΙΣ ΒΡΥΣΕΣ..."

5. Η εκπαίδευση στην τουαλέτα. Η καθαριότητα των σχολικών τουαλετών οφείλει να είναι υποδειγματική. Αυτό ομώς δεν αρκεί. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε το παιδί μας να την χρησιμοποιεί σωστά και προσεκτικά, να σκουπίζεται με τον δέοντα τρόπο και να πλένει τα χέρια του πριν και μετά την χρήση. Ακόμη, πρέπει το παιδί μας να εκπαιδευτεί να μην κρατά τα "τσίσα" του κατά τις ώρες του σχολείου. Πολλά παιδιά υιοθετούν μια τέτοια στάση, είτε γιατί δεν τους αρέσουν οι τουαλέτες, είτε γιατί δεν θέλουν να αφήσουν το παιχνίδι και τους φίλους στο διάλλειμα. Η παραμονή όμως των ούρων επι μακρώ στην κύστη του παιδιού είναι βασικότατος προδιαθετικός παράγοντας ουρολοιμώξεων και άλλων διαταραχών της ούρησης.

6. Οι καλές συνήθειες. Η ζωή στο σπίτι, πολλές φορές καθορίζει την "επιβίωση" του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον. Ένα παιδί που δεν διατρέφεται σωστά, που δεν ενυδατώνεται σωστά, που δεν κοιμάται σωστά, είναι ένα παιδί "ευπαθές" σε λοιμώξεις. Το παιδί μαθαίνει στο σπίτι να πλένει τα χέρια του σωστά, μαθαίνει ότι τα νύχια του μπορούν να παγιδεύσουν μικρόβια από κάτω τους (και επομένως πρέπει να είναι κομμένα και καθαρά), μαθαίνει να φταρνίζεται διακριτικά στον αγκώνα του. Είναι εύκολο λοιπόν να δείξεις το σχολείο με το δάκτυλο, αλλά η αλήθεια είναι ότι όλα ξεκινούν από την οικογένεια.

ΠΕΣ ΤΑ ΒΡΕ ΔΡΑΚΟΥΛΑ!

7. Η υπευθυνότητα γονέων και δασκάλων. Στο τέλος πάντα το πιο σημαντικό ! Εαν δεν μας γίνει βίωμα ότι ΟΛΑ τα παιδιά της τάξης είναι και δικά μας παιδιά, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να προστατεύσουμε το παιδί μας. Συνεχίζουμε να στέλνουμε το παιδί μας στο σχολείο ενώ γνωρίζουμε ότι δεν είναι απολύτως υγιές. Ενώ γνωρίζουμε ότι έχει αρκετό μπούκωμα είτε έντονο παραγωγικό βήχα είτε δεκατική κίνηση. Βιαζόμαστε να επιστρέψει σύντομα μετά από μια ίωση. Γιατί δεν έχουμε που να το αφήσουμε ή για να μην χάσει άλλα μαθήματα. Δεν εξετάζω τα κίνητρα του καθενός γιατί το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το παιδί μας δεν θα αναρρώσει σωστά και η υπόλοιπη τάξη θα τεθεί σε κίνδυνο. Ενίοτε είμαστε και υποκριτικοί. Κατακρίνουμε την τάδε μάνα ότι "έστειλε το παιδί της ενώ είναι άρρωστο και θα μας κολλήσει" , για να κάνουμε εμείς τα ίδια την επόμενη εβδομάδα.

ΠΟΙΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΛΑ ;

 Τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζουμε καν τι έχει το παιδί μας. Αρκούμαστε στο να τηλεφωνήσουμε απλά στον παιδίατρο και αυτός λανθασμένα αρκείται από το τηλέφωνο να μας πει δυο πράγματα στο περίπου. Κάπως έτσι βλέπεις ολόκληρες τάξεις να κουβαλάνε στρεπτόκοκκο και άλλες να κάνουν επιδημίες από μυκόπλασμα και να έχουν όλα τα παιδιά βήχα. Πολύ απλά γιατί δεν γνωρίζαμε εξ'αρχής και δεν μπορέσαμε να προβλέψουμε και να προφυλάξουμε τα παιδιά μας.

Το αβίαστο συμπεράσμα : Οικογένεια-σχολείο-παιδίατρος μοιράζονται από κοινού την σημαντική ευθύνη της πρόληψης της υγείας των μικρών μαθητών. Πρέπει να βαδίζουν χέρι-χέρι επάνω σε μια κοινή κουλτούρα ότι κάθε παιδί του σχολείου είναι το ίδιο σημαντικό και όχι μόνο το δικό μας. Το σχολείο οφείλει να απολυμαίνει και να αερίζει τους χώρους του επιμελώς. Να οργανώνει ομιλίες ευαισθητοποίησης των γονέων. Τα τεράστια κενά στην ενημέρωση και η πλήρης έλλειψη της σχολικής ιατρικής (που είναι θεσμός σε όλες τις "κανονικές" χώρες του κόσμου) μπορούν μερικώς να καλυφθούν από την κάθε οικογένεια και τον κάθε παιδίατρο ξεχωριστά και λίγο-λίγο. Αυτά τα μικρά "λίγο" θα μας κάνουν τελικώς το μεγάλο "πολύ". Ένα σχολείο φιλικό απέναντι στην υγεία του παιδιού μας!

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !
 

ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ - " ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΝΙΓΗΚΕ" - Γ.ΧΑΡΙΤΟΣ

Πολλοί φίλοι μας ζητούν περισσότερα αναπνευστικά θέματα. Το αναπνευστικό είναι το "αγαπημένο" μας παιδί, αλλά φροντίζουμε να μην λειτουργεί εις βάρος της γενικής παιδιατρικής. Αφιερωμένο σε αυτούς το σημερινό θέμα, με την ουτοπική ελπίδα να μην το χρειαστεί ποτέ κανείς.

Ένα από τα συχνότερα (και τα χειρότερα) ατυχήματα της παιδικής ηλικίας είναι το παιδί "να στραβοκαταπίει" και να βρεθεί ένα ξένο σώμα στον πνεύμονα. Τι μπορεί να είναι αυτό το "ξένο σώμα";

Α) Ξηροί καρποί (η χορήγησή τους απαγορεύεται σε ηλικίες μικρότερες των 5 ετών)

ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΤΑ 4-5 ΕΤΗ!

Β) Κομμάτια άλλης ξηράς συνήθως τροφής - μπισκότο, γαριδάκι, κράκερ, κομμάτι από ποπ-κορν, σταφίδες, σπόρια από φρούτα κτλ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΚΕΡΜΑΤΑ. ΚΑΚΗ ΙΔΕΑ!

Γ) Άλλα αντικείμενα όπως μικρά κέρματα, τμήματα από μικρά παιχνιδάκια.

ΤΑ  ΚΛΑΣΣΙΚΑ LEGO ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ,ΑΛΛΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ < 3 ΕΤΩΝ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΙΔΙΚΑ "ΜΕΓΑΛΑ ΤΟΥΒΛΑΚΙΑ" ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΑΥΤΕς.

Πώς θα υποψιαστούμε ότι το παιδί μας πιθανόν κατάπιε κάτι και πήγε στον πνεύμονα ; 

Μεγάλη αξία έχει το ιστορικό και ο τρόπος έναρξης. Η έναρξη του επεισοδίου είναι συνήθως αιφνίδια. Το παιδί μπορεί να παρουσιάσει μια εικόνα πνιγμονής που συνοδεύεται από επίμονο παροξυσμικό βήχα και ενίοτε δύσπνοια. Σε αυτήν την φάση, οι γονείς συνήθως κάνουν διάφορους χειρισμούς (γυρνούν το παιδί ανάποδα, το χτυπούν δυνατά στην πλάτη, του δίνουν νερό κτλ). Το παιδί μετά από λίγο μπορεί να "ηρεμήσει". Αυτή είναι η φάση-παγίδα που μπορεί να οδηγήσει πολλούς στο ανακουφιστικό συμπέρασμα ότι "πάει,πέρασε". Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις, ο βήχας θα υποτροπιάσει. Τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε οπωσδήποτε βοήθεια, εαν δεν το κάναμε ευθύς εξαρχής.

Ο βήχας που οφείλεται σε ξένο σώμα :

Α) Αρχικά είναι συνήθως ξηρός και παροξυσμικός. Όσο ο καιρός περνάει ( άνω της εβδομάδας) αρχίζει η σταδιακή μετατροπή του σε παραγωγικό. Πολλοί θεωρούν ότι οι εκκρίσεις που εμφανίζονται οφείλονται στην θεραπεία με εισπνεόμενα που μπορεί να έχει προηγηθεί. Αυτό για άλλη μια φορά θα παρέχει φρούδα ανακούφιση ("το παιδί αρχίζει και καθαρίζει").

Β) Ο βήχας αυτός δεν απαντά στην χορηγούμενη θεραπεία! Πολλοί συνάδελφοι τυφλά ξεκινούν αγωγή με εισπνεόμενα και κορτιζόνη. Κάποια παιδιά πρόσκαιρα βελτιώνονται, αλλά σύντομα θα υποτροπιάσουν.

Γ) Όσο το ξένο σώμα παραμένει στον πνεύμονα μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του κατωτέρου αναπνευστικού. Αυτές με την σειρά τους θα δώσουν βήχα και παθολογικές ακτινογραφίες που θα περιπλέξουν τα πράγματα ακόμη περισσότερο.

Άλλα συνηθισμένα λάθη:

Α) Πολλοί συνάδελφοι καθησυχάζουν βγάζοντας μια απλή ακτινογραφία θώρακος. Η παγίδα είναι μεγάλη. Τα ξένα σώματα είναι ακτινοσκιερά (και επομένως φαίνονται σε ακτινογραφία θώρακος) σε ποσοστό κάτω του 10%. Ιδίως σε πρόσφατο "ατύχημα", η απλή ακτινογραφία μπορεί να είναι απολύτως "καλή".

ΑΚΤΙΝΟΣΚΙΕΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΣΤΟΝ ΔΕΞΙΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΣΕ ΠΑΙΔΑΚΙ 18 ΜΗΝΩΝ. ΕΥΚΟΛΗ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΔΩ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ.

Β) Η ακτινογραφία θώρακος μπορεί να βοηθήσει μόνο σε περίπτωση που κάνουμε 2 ακτινογραφίες, η μια σε βαθιά εισπνοή και η άλλη σε πλήρη εκπνοή. Σε αυτήν την περίπτωση λόγω του βαλβιδικού μηχανισμού που δημιουργείται στον πάσχοντα πνεύμονα θα δούμε υπερδιάταση και παγίδευση αέρα περιφερικότερα του "κολλήματος". Αντιλαμβανόμαστε ότι η τεχνική αυτή είναι τόσο πιο δύσκολη, όσο μικρότερο είναι το παιδί.

ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΕΙΣΠΝΟΗ ΚΑΙ ΕΚΠΝΟΗ. ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΑΣ "ΜΑΖΕΥΕΙ" ΟΤΑΝ ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ. Ο ΔΕΞΙΟΣ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ. ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΒΡΟΓΧΟΣΚΟΠΗΣΗ!

  Γ) Πολλοί εν μέσω αμφιβολιών επιλέγουν την αξονική/μαγνητική τομογραφία με την ελπίδα ότι εκεί θα δουν κάτι. Αυτό απέχει από την συνηθισμένη πρακτική και απλά οδηγεί σε χάσιμο χρόνου, χρήματος και πρόσληψης μεγάλου ποσού ακτινοβολίας από το παιδί στην περίπτωση της αξονικής.
Σε ισχυρή υπόνοια ξένου σώματος, το παιδί πρέπει να παραπέμπεται σε ειδικό τμήμα.

Δ) Η βαρύτητα της κατάστασης δεν συμβαδίζει πάντα με τα ευρήματα από την κλινική εξέταση. Τα ακροαστικά αρχικά μπορεί να απουσιάζουν ή να μην γίνονται ευκρινώς αντιληπτά. Η γενικότερη κατάσταση του παιδιού είναι συνήθως καλή μετά το πρώτο στάδιο "της πνιγμονής". Όλα αυτά είναι γνωστά και δεν πρέπει να μας εφησυχάζουν.

Η τελική διάγνωση και η αντιμετώπιση

Η οριστική διάγνωση μπορεί να τεθεί μόνον με την βρογχοσκόπηση. Το εύκαμπτο βρογχοσκόπιο είναι ο  τρόπος για να μπούμε και να δούμε μπροστά μας το ξένο σώμα. Το μειονέκτημα είναι ότι είναι μια πολύ ειδική εξέταση η οποία στα παιδιά γίνεται σε συγκεκριμένα μόνο τμήματα.

ΒΡΟΓΧΟΣΚΟΠΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΥΚΑΜΠΤΟ

Το ξένο σώμα όπως καταλαβαίνουμε, δεν γίνεται να "μείνει μέσα". Πρέπει οπωσδήποτε να βγει. Η μέθοδος που θα ακολουθηθεί θα εξαρτηθεί από το είδος, το μέγεθος του σώματος και το σημείο της ενσφήνωσης. Αυτό θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν νωρίτερα. Όσο το ξένο σώμα παραμένει, δημιουργεί ατελεκτασία και χρόνιο πρόβλημα στον πνεύμονα.

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΕΝΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟ ΦΥΣΤΙΚΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΓΟΡΙΟΥ ΓΙΑ 3 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ (ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ- Γ' ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Α.Π.Θ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Ι. ΤΣΑΝΑΚΑΣ)

ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΜΕΣΑ. ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΟΥ ΒΡΟΓΧΟΥ. ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΥΓΔΑΛΟ Ο ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΣ ΕΧΕΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΕΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ! (ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ)

Από τα ανωτέρω και τις εικόνες που παρατέθηκαν, νομίζουμε ότι έγινε αντιληπτό το πώς ένα "αθώο" ατύχημα μπορεί να υποβάλλει σε μεγάλη δοκιμασία το παιδί μας και όλη την οικογένεια. Ο γενικός παιδίατρος είναι απόλυτα επιφορτισμένος με την ευθύνη της σωστής ενημέρωσης των γονέων και της απομάκρυνσης των αντικειμένων εκείνων από την διατροφή και του άμεσου περιβάλλοντος του παιδιού που μπορούν να οδηγήσουν σε περιπέτειες. Επειδή κάποιες φίλες θα βιαστούν να κρίνουν,να τονίσουμε τέλος, ότι τα πάρα πολλά τέτοια περιστατικά που έχουμε συναντήσει, συνέβησαν σε ευσυνείδητες μητέρες που προσέχαν τα παιδιά τους! Μια κακιά στιγμή είναι αρκετή. Για τον λόγο αυτό πρέπει να φροντίζουμε το παιδί μας.Όχι απλά να μην ξεκολλάμε τα μάτια μας από επάνω του (αυτό δεν είναι δυνατό, ούτε και καλό), αλλά να έχουμε φτιάξει για το ίδιο ένα απολύτως όμορφο, αλλά ασφαλές περιβάλλον. Σας ευχαριστώ.

ΞΑΝΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ - ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ : ΧΑΡΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ

Το τέλος του Αυγούστου σηματοδοτεί ψυχολογικά το τέλος του καλοκαιριού. Ο καιρός παραμένει ζεστός και κάποιοι ακάθεκτοι θα συνεχίσουν τα μπάνια τους. Όσοι από εμάς είμαστε γονείς αρχίζουμε την οργάνωση της επερχόμενης σχολικής χρονιάς. Εντός του πλαισίου αυτού, το σχολείο (ακόμη και το νηπιαγωγείο ή και πολλοί παιδικοί σταθμοί) απαιτεί από εμάς να παρουσιάσουμε ένα πιστοποιητικό καλής υγείας του παιδιού μας.

Πολλοί είναι οι γονείς που βλέπουν την διαδικασία σαν άλλο ένα κόλπο για να "βγάζουν χρήματα αυτοί οι γιατροί". Άλλοι πάλι την απαξιώνουν, τηλεφωνώντας στον παιδίατρο τους και ζητώντας του να τους ετοιμάσει ένα χαρτί και θα "περάσω εγώ γιατρέ ή θα στείλω τον σύζυγο κάποια στιγμή να το παρει".

"TO ΧΑΡΤΙ" (ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ)

Σε όλες τις περιπτώσεις, το σκεπτικό τους είναι λανθασμένο. Την ευθύνη όμως, την μοιράζομαστε από κοινού μαζί τους. Ο παιδίατρος από την πλευρά του συχνά αντιμετωπίζει την διαδικασία αυτή εντελώς "τυπικά". Με την ασφάλεια που του παρέχει η γνώση του παιδιού που παρακολουθεί, εύκολα θα γράψει σε ένα χαρτάκι δύο σειρούλες και θα το στείλει στους γονείς.

Θεωρούμε την διαδικασία αυτή ιδιαίτερα σημαντική, από την στιγμή που στην χώρα μας απουσιάζει παντελώς ο θεσμός της σχολικής ιατρικής. Και είναι σε τελική ανάλυση, μια ωφέλιμη επίσκεψη στον παιδίατρο κατά την οποία μπορούμε να ασχοληθούμε με πράγματα τα οποία θα έπρεπε να είναι εξέταση ρουτίνας, αλλά συχνά παραμελούνται όπως :

1) Προσεκτικός έλεγχος του εμβολιαστικού status του παιδιού και προγραμματισμός των εκκρεμοτήτων. Ιδίως σε παιδιά που ξεκινούν το Γυμνάσιο και που σπάνια πλεον επισκέπτονται τον γιατρό τους, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να δούμε τις επαναληπτικές μας δόσεις, το τετραδύναμο της μηνιγγίτιδας που συχνά διαφεύγει στην προεφηβική ηλικία και το εμβόλιο HPV στα κορίτσια (για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας - το αναφέρουμε καταχρηστικά έτσι, διότι έτσι το γνωρίζει ο κόσμος).

ΕΝΤΑΞΕΙ...ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ. ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΣ ΔΟΣΕΙΣ!

2) Έλεγχος του μυοσκελετικού συστήματος του παιδιού και κυρίως της σπονδυλικής στήλης για σκολίωση,κύφωση,λόρδωση κτλ.

3) Ανασκόπηση των χρονίων προβλημάτων των παιδιών και χάραξη της στρατηγικής μας για το επερχόμενο σχολικό έτος. Πολλοί γονείς παραπονούνται ότι οι δάσκαλοι των παιδιών αδιαφορούν για τα προβλήματα υγείας τους. Φοβούνται την ευθύνη και το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι στο παιδί κατά τις ώρες του σχολείου και δεν επιθυμούν την εμπλοκή τους. Σε περιπτώσεις παιδιών με χρόνιες παθήσεις όπως σακχαρώδης διαβήτης, επιληψία , βαρύ άσθμα , σημαντικές αλλεργίες, είναι καλό να επιδιώκεται μια επαφή του προσωπικού γιατρού του παιδιού με τους εκπαιδευτικούς για την παροχή οδηγιών, αλλά κυρίως της διαβεβαίωσης ότι ο ίδιος θα βρίσκεται δίπλα τους σε οποιαδήποτε ανησυχία τους για το παιδί.

Ή ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΛΟΣ Ή ΣΤΡΑΒΗ Η ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΟΥ ΣΤΗΛΗ. ΤΥΠΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΚΟΛΙΩΣΗΣ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ...

4) Έλεγχος της καρδιαγγειακής πίεσης, του σωματικού βάρους και του μοτίβου διατροφής και κατά περίπτωση παραπομπή σε καρδιολόγο για ένα "ασφαλές" ηλεκτροκαρδιογράφημα και εαν ο ειδικός το κρίνει για υπερηχογράφημα καρδιάς. Πολλοί συνάδελφοι διαθέτουν ηλεκτροκαρδιογράφο, αλλά συνήθως αυτό δεν επαρκεί για την πλήρη και ασφαλή κρίση του παιδιού.

Κλείνουμε με μερικές από τις γνωστές "πινελιές" :

Α) Το πιστοποιητικό υγείας είναι μια καλή ευκαιρία να ελέγξουμε, εαν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, την ακοή και την όραση του παιδιού μας με την παραπομπή σε συναδέλφους των αντίστοιχων ειδικοτήτων. Παιδί που δεν ακούει απολύτως καλά (ή αδύναμα) και που δεν βλέπει στον πίνακα ευκρινώς, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει σχολική δυσπροσαρμογή.

ΕΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ...ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΕΓΚΑΙΡΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ;

Β) Ο παιδίατρος είναι υποχρεωμένος να αναγράφει με εμφατικό τρόπο στο πιστοποιητικό υγείας του παιδιού (υπογράμμιση, κόκκινο χρώμα κτλ) τα χρόνια προβλήματα του παιδιού τα οποία μπορούν να αφορούν τόσο το ίδιο, όσο και την δημόσια υγεία. Σε παιδί που εξέτασε περιστασιακά μόνο για λόγους πιστοποιητικού, θα πρέπει σαφώς να αναγράφονται οι εμβολιαστικές εκκρεμότητές του μαθητή. Πολλές φορές οι μητέρες γίνονται επιθετικές και αισθάνονται ότι το παιδί κατά τον τρόπο αυτό στιγματίζεται. Θέλουν να δείχνουν όλα στην εντέλεια και μας παρακαλούν συχνά να αποκρύψουμε (δίκην ταμπού) το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει το παιδί τους. Θα πρέπει όλοι μας να φύγουμε από τέτοιες λογικές.

Γ) Οι παιδίατροι θα πρέπει επιτέλους να αρνούνται την τυφλή παροχή πιστοποιητικών (ο αναμάρτητος πρώτος τω λίθω βαλλέτω), είτε την μηχανική συμπλήρωσή τους.

Θα ακολουθήσουν και άλλα θέματα που αφορούν την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους !

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΠΟΙΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ; Γ.ΧΑΡΙΤΟΣ

 Οι διακοπές είναι μια ξεχωριστή, ίσως η ωραιότερη στιγμή του χρόνου για την οικογένεια. Τι θέση να έχουν σε όλο αυτό τα φάρμακα ;

Ως γονείς, πλέον, η κάθε μας κίνηση πρέπει να σχεδιάζεται προσεκτικά με βάση τις ανάγκες των παιδιών μας. Πράγματα που παλαιότερα φάνταζαν εξαιρετικά απλά (πχ. ένα Σαββατοκύριακο με φίλους στο εξοχικό) πλεον θυμίζουν οργανωμένη εκστρατεία . Αυτό είναι τόσο χαρακτηριστικότερο, όσο μικρότερες είναι οι ηλικίες των παιδιών μας. Ένα παιδί του Δημοτικού μπορεί να "βολευτεί" σχετικά εύκολα , ένα βρέφος όμως θα απαιτήσει από εμάς κυριολεκτικά να κουβαλήσουμε όλο το νοικοκυριό μας μαζί.

TO ETOIMAΣΕΣ Ή ΑΚΟΜΑ ;

Σε αυτήν την λογική το φαρμακείο των διακοπών μας θα πρέπει να περιέχει :

Α) Αντιπυρετικά (έχουν παράλληλα και παυσίπονη- αντιφλεγμονώδη δράση)
Β) Αντιισταμινικά . Οι αλλεργικές εκδηλώσεις και τα τσιμπήματα παραμονεύουν.
Γ) Τοπικές αλοιφές για τον ίδιο λόγο (πχ. Fenistil gel)
Δ) Αλοιφές με αντιμικροβιακό φάσμα (κυρίως αντισταφυλοκοκκικές για ενδεχόμενες τοπικές φλεγμονές/ερεθισμούς. πχ. Bactroban, Fucidin/Fucicort , Celestoderm with Garamycin) 
E) Διάλυμα Betadine και σφραγισμένες γαζούλες
ΣΤ) Ενυδατικές κρέμες
Ζ) Το βασικότερο όλων , αντηλιακό ( με ή χωρίς εντομοαπωθητικό)
Η) Φυσιολογικό ορό και θερμόμετρο


Σε παιδιά ειδικών κατηγοριών που λαμβάνουν χρόνια αγωγή , αυτονόητα δεν ξεχνούμε να πάρουμε την αγωγή τους μαζί . Σε παιδιά με βρογχικό άσθμα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να πάμε διακοπές χωρίς ένα κάνιστρο Aerolin, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ανακουφιστικά σε τυχόν παροξυσμό . Δεν ξεχνούμε και τον αεροθάλαμο μας.

Η ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ

Είναι το φάρμακο που μπορεί να σώσει την ζωή ενός παιδιού σε αναφυλακτικό σοκ. Οι διακοπές είναι περίοδος αυξημένου κινδύνου για κάτι τέτοιο . Τροφές μη ελεγχόμενες , τσιμπήματα από μέλισσες και τσούχτρες είναι οι βασικοί λόγοι. Πρέπει λοιπόν όλα τα παιδιά να έχουν μαζί τους ένα στυλό αδρεναλίνης "για παν ενδεχόμενο" ; Όχι βέβαια...

Ο γιατρός μας πρέπει να συνταγογραφήσει όχι μια , αλλά πάντοτε ΔΥΟ ενέσεις αδρεναλίνης στο παιδί μας εαν :

1 . Το παιδί μας έχει εμφανίσει επεισόδιο αναφυλαξίας στο παρελθόν

2. Έχει εμφανίσει ΣΟΒΑΡΗ αλλεργική αντίδραση μετά από τσίμπημα εντόμου

3. Έχει επιβεβαιωμένη αλλεργία στους ξηρούς καρπούς και ιδίως στο φυστίκι

4. Έχει εμφανίσει ΣΟΒΑΡΗ αντίδραση σε πολύ μικρή ποσότητα τροφής

5. Το σημαντικότερο όλων : Εαν έχει απαγορευτικό συνδύασμο που μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρή αντίδραση : πχ. ΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ + ΑΣΘΜΑ ή παιδί με πολλαπλές διαφορετικές αλλεργίες και συχνές εκδηλώσεις.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ "ΣΤΥΛΟ" ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗΣ

Σημείωση : Το να έχουμε μαζί προγεμισμένη σύριγγα αδρεναλίνης δεν είναι αρκετό . Θα πρέπει να γνωρίζουμε πώς να την χρησιμοποιούμε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ! Σε αυτό θα μας εκπαιδεύσει ο γιατρός μας . Μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και γονείς που είναι εξοικιωμένοι με την αδρεναλίνη , διστάζουν να την χρησιμοποιήσουν την κρίσιμη στιγμή...(πόσο δε μάλλον οι μη εξοικιωμένοι)

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Και στις διακοπές λοιπόν, προσέχουμε για να έχουμε . Συλλέγουμε προσεκτικά τα απαραίτητα στο φαρμακείο μας και ελέγχουμε  τις ημερομηνίες λήξης . Εαν το αμέσως προηγούμενο διάστημα , "κάτι" δεν μας αρέσει στο παιδί μας , επισκεπτόμαστε τον παιδίατρο έγκαιρα και ζητούμε οδηγίες . Αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμη και η απλούστερη ίωση είναι απόλυτα ικανή να "ξεκουρδίσει" τις διακοπές μας , τις οποίες τόσο έχουμε ανάγκη και τόσο καιρό τις προετοιμάζαμε. Με λίγη προσοχή και οργάνωση όμως , όλα θα πάνε καλά .

Εύχομαι σε όλους ένα όμορφο και ασφαλές καλοκαίρι . Να το χαρείτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο...δηλαδή με τα παιδιά σας !

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΝΟΥΡΗΣΗ : ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΤΟΥΡΙΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ...

Συχνά συναντούμε γονείς προβληματισμένους γιατί το παιδί "κατουριέται ακόμη επάνω του". Ο προβληματισμός αυτός εγείρεται συνηθέστερα στην ηλικία περιξ των 5 ετών. Κάτι το γεγονός ότι το παιδί μέχρι τότε δεν έχει ξεκινήσει στο σχολείο, κάτι το ότι όλο και κάποιο συνομήλικο παιδάκι στον κύκλο γνωστών της οικογένειας δεν έχει ακόμη κόψει την πάνα...αυτά μέχρι τότε καθησυχάζουν τους γονείς και τους κάνουν υπομονετικά να περιμένουν την πολυπόθητη στιγμή που θα απαλλαγούν οριστικά από το πρόβλημα.

OOPS I DID IT AGAIN !

Όταν όμως η στιγμή αυτή δεν έρχεται ; Η ανησυχία τότε κάνει την εμφάνιση της και μεγαλώνει μήνα με τον μήνα.

Εδώ πρέπει να κάνουμε δύο διαχωρισμούς :

1) Να διαχωρίσουμε την νυκτερινή ενούρηση από την ολοήμερη . Ένα παιδί 5 ετών που δεν ελέγχει τα ούρα του , ΟΥΤΕ κατά την διάρκεια της ημέρας μας προβληματίζει σαφώς περισσότερο από ένα άλλο που απλά "κατουριέται στον ύπνο".

2) Να διαχωρίσουμε την πρωτοπαθή από την δευτεροπαθή ενούρηση . Δευτεροπαθής ενούρηση σημαίνει ότι το παιδί μας κάποια χρονική στιγμή έμεινε έστω και για ένα εξάμηνο "στεγνο" , αλλά ΞΑΝΑΡΧΙΣΕ να βρέχει το κρεβάτι του.

Η δευτεροπαθής ενούρηση είναι μια κατάσταση δυνητικά ανησυχητική. Όχι σπάνια παρατηρούμε σε ένα παιδί που είχε κόψει την πάνα προηγουμένως, να την "ξαναζητά" με την έλευση ενός δεύτερου παιδιού στην οικογένεια. Είναι και αυτός ενας τρόπος να ξανακερδίσει την προσοχή των γονέων που λόγω του μικρότερου παιδιού δεν την απολαμβάνει όπως παλιά. Πέραν τούτου, όμως , η δευτεροπαθής ενούρηση μπορεί να σχετίζεται με την εμφάνιση σακχαρώδους ή άποιου διαβήτη αλλά και νευρολογικών διαταραχών. Μπορεί βέβαια να συνδέεται με λοιμώξεις του ουροποιητικού ή σοβαρή δυσκοιλιότητα. Αντιλαμβανόμαστε ότι όλες αυτές οι καταστάσεις απαιτούν μια προσεκτική προσέγγιση από τον παιδίατρο μας.

"ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ".

Η πρωτοπαθής ενούρηση είναι βέβαια συχνότερη. Οι συνηθέστερες αιτίες είναι :

1) Χαμηλός ουδός αφύπνισης. Το παιδί μας δηλαδή δεν ξυπνά όσο εύκολα έπρεπε όταν η κύστη του γεμίσει. Δεν καταλαβαίνει δηλαδή στον ύπνο του "ότι κατουριέται" με αποτέλεσμα η γεμάτη κύστη να πυροδοτεί την ενεργοποίηση του εξωστήρα μυ και το επακόλουθο άδειασμα της .

2) Καθυστέρηση στην ωρίμανση της κύστης . Το ουροποιητικό του παιδιού μας χρειάζεται "λίγο χρόνο παραπάνω".

3) Διαταραχή στον κιρκάδιο ρυθμό έκκρισης της αντιδιουρητικής ορμόνης.

4) Λανθασμένη εκπαίδευση στην χρήση της τουαλέτας

5) Παράγοντες στο σπίτι ή το σχολείο που ψυχολογικά επιβαρύνουν το παιδί.

Τα πρώτα τρία σε έναν βαθμό μπορεί να καθορίζονται και γενετικά (επομένως να είναι και κληρονομούμενα...Ρωτώντας μπορεί να διαπιστώσουμε ότι και ο μπαμπάς ή η μαμά και αυτοί σαν παιδιά άργησαν να κόψουν την πάνα).

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Απαιτείται ηρεμία και μεθοδικότητα .  Εξετάζουμε το παιδί προσεκτικά. Εστιάζουμε στην νευρολογική εξέταση του παιδιού και την καταγραφή της αρτηριακής πίεσης. ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ, επιμένουμε στο ιστορικό :

- Σε ποια ηλικία οι γονείς διακόψαν την πάνα ;
- Υπάρχει μικρότερο αδερφάκι στο σπίτι ;
- Υπάρχουν προβλήματα μεταξύ των γονεών ;
- Οι σχολικές επιδόσεις του παιδιού μας είναι καλές ;
- Οι σχέσεις με τους φίλους και τους συμμαθητές ;
- Είναι το παιδί μας δυσκοίλιο ;
- Πόσα υγρά πίνει ημερησίως και ιδίως προ της βραδινής κατάκλισης ;
- Επισκέπεται τακτικά την τουαλέτα του σχολείου ή συνηθίζει να τα "κρατάει" ;
- Μήπως ξεχνιέται συχνά με το παιχνίδι και αδιαφορεί για την τουαλέτα ;
- Κουράζεται υπερβολικά κατά την διάρκεια της ημέρας ;
- Ξεκουράζεται ικανοποιητικά με τον βραδινό ύπνο ;
- Εμφανίζει άλλα συμπτώματα ;
- Πάσχει από χρόνια προβλήματα υγείας ;


Ο παιδίατρος σας μπορεί να σας συστήσει ένα υπερηχογράφημα νεφρών-ουρητήρων-κύστεως προ και μετά ούρησης . Μπορεί ακόμη να ζητήσει μια γενική και καλλιέργεια ούρων ή και εξετάσεις αίματος για την εκτίμηση της νεφρικής λειτουργίας και τα επίπεδα της γλυκόζης και του νατρίου στο αίμα.

"ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ;"

Η καλή σχέση της οικογένειας με τον παιδίατρο και η εμπιστοσύνη είναι στοιχειώδους σημασίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος .

Τα πρώτα βήματα :

1) Αντιμετωπίζουμε τυχόν προβλήματα που συντηρούν την κατάσταση. Φροντίζουμε να ελαχιστοποιήσουμε παράγοντες που ψυχολογικά μπορεί να επιβαρύνουν το παιδί. Μοιράζουμε το ενδιαφέρον ισόποσα στα παιδιά μας. Αποφεύγουμε τις ενδοοικογενειακές εντάσεις. Αντιμετωπίζουμε τυχόν θέματα δυσκοιλιότητας .

2) Περιορίζουμε την πρόσληψη υγρών μια ώρα προ της κατάκλισης. Το "βραδινό γάλα" μετακινείται νωρίτερα χρονικά. Αποφεύγουμε την υπερβολική λήψη νερού τις βραδινές ώρες, έχοντας φροντίσει να καλυφθούν οι ανάγκες του παιδιού κατά την υπόλοιπη ημέρα.

3) Ζητούμε από το παιδί να αδειάσει ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ την κύστη του προ της βραδινής κατάκλισης. Γιατί δύο : Τα παιδιά αυτά συχνά κρατούν έναν υπολοιπόμενο όγκο όυρων στην κύστη τους την οποία αδειάζουν συνήθως βιαστικά και όχι πλήρως.

4) Καταρτίζουμε ένα ημερολόγιο ούρησης, σημειώνοντας τις "στεγνές" και τις "υγρές" νύχτες του μήνα. Επιβραβεύουμε το παιδί μας ανάλογα. Δεν το τιμωρούμε/μαλώνουμε ποτέ για τις νύχτες που δεν μας πήγαν καλά. (Προσωπική τακτική : Καταρτίζω εβδομαδιαίο ημερολόγιο ενούρησης και για κάθε στεγνή νύχτα κολλάω στο αντίστοιχο κουτάκι ένα αστεράκι αυτοκόλλητο. Σε συγκεκριμένο αριθμό από αστεράκια αντιστοιχεί ένα πολύ μικρό δώρο. Ναι...δεν είναι η επιστημονικότερη τακτική στην γη, αλλά έχω παρατηρήσει ότι δίνει ένα κίνητρο στο παιδί και το ευαισθητοποιεί γύρω από το θέμα της τουαλέτας. Δηλαδή, δουλεύει ! Αυτό σε εμένα αρκεί... Λατρεύω και τον αμερικάνικο τρόπο με τα ημερολόγια που έχουν ήλιο ή βροχή !!! )

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ "ΕΒΡΕΞΕ" ΚΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΗΝΑ...ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΠΙΟ ΣΤΕΓΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ!

5) Επι αποτυχίας των ανωτέρω, χρησιμοποιούμε μεθόδους όπως το "ξυπνητήρι αφύπνισης" . Το παιδί φορά ένα ειδικό σλιπάκι με σένσορα που ενεργοποιείται με την πρώτη σταγόνα και μια μικρή συσκευή στο πλαι βγάζει έναν ήχο ο οποίος αφυπνίζει το παιδί και το οδηγεί "έγκαιρα" στην τουαλέτα. Παράλληλα το εκπαιδεύει σταδιακά ώστε να καταλαβαίνει τα ούρα του καλύτερα. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά με ένα ποσοστό επιτυχίας που αγγίζει εως και το 90%. Μειονέκτημα το κόστος του εσωρούχου που μπορεί να υπερβαίνει τα 150 ευρώ.

6) Όταν όλα τα ανωτέρω αποτύχουν (καθόλου συχνά δηλαδή) μπορούμε να προχωρήσουμε στην χορήγηση ειδικής φαρμακευτικής αγωγής (αντιδιουρητική ορμόνη) . Εκτιμώ ότι παρά την εμπειρία που μπορεί να διαθέτουν ορισμένοι συνάδελφοι, είναι προτιμότερο σε αυτό το στάδιο το παιδί να παραπεμφθεί σε ειδικό παιδονεφρολόγο.

Μια ακόμη περίπτωση συνετής παραπομπής σε παιδονεφρολόγο είναι όταν η ενούρηση του παιδιού μας συνοδεύεται από ημερήσια συμπτώματα ακράτειας και υπόνοια λειτουργικών διαταραχών της κύστης. Σε αυτήν την περίπτωση είναι εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο ανάγκης διενέργειας ουροδυναμικού ελέγχου σε ειδικό κέντρο.

Ελπίζουμε να μπορέσαμε να διασαφηνίσουμε σε έναν μικρό βαθμό το γενικό πλαίσιο της ενούρησης και να βάλαμε τις ανησυχίες σας σε μια σειρά. Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ενούρηση είναι ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα επάνω από το οποίο οι γονείς σε αγαστή συνεργασία με τον παιδίατρο πρέπει να σκύψουν μεθοδικά. Ο παιδίατρος μας από την πλευρά του θα πρέπει υπεύθυνα και νοικοκυρεμένα να κάνει τα βήματα που του αναλογούν στην διερεύνηση του παιδιού. Εαν διαπιστωθεί κάποιο οργανικό υπόβαθρο ή ακόμη και επι αδυναμίας καλού ελέγχου των εκδηλώσεων, θα πρέπει να έχει την γνώση,την αποφασιστικότητα, αλλά και την έλλειψη εγωισμού να παραπέμψει το παιδί σε ένα ειδικό κέντρο για την ολοκλήρωση της αντιμετώπισης.

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση και ζητώ συγγνώμη για την έκταση.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ...

Αγοράκι 4 ετών στο Νεπάλ κρατά αγκαλίτσα την 2,5 ετών αδερφή του για να την παρηγορήσει εν μέσω της φυσικής καταστροφής . Η φωτογραφία της χρονιάς ; Ίσως... Τα συναισθήματα που μπορεί να σου γεννήσει ένα παιδί ; Second to none !

ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΥΡΕΤΟΣ : ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ

Το παιδί έχει πυρετό και τα ελληνικά σπίτια χωρίζονται στα δύο :

α) Αγωνία και ανυπομονησία για να πέσει ο πυρετός . Ανησυχία για το "τι κόλλησε πάλι" το παιδί.

β) Εφησυχασμός . "Καμμιά ίωση πάλι θα κουβάλησε από τον παιδικό/σχολείο ή θα έφερε το μεγαλύτερο αδερφάκι".

Τραβάμε ένα μεγάλο Χ και στα δύο μοντέλα συμπεριφορών και προχωρούμε στην ανάλυση....

Τι είναι ο πυρετός :

Οι Έλληνες γονείς δυσκολεύονται να το καταλάβουν εις βάθος. Είναι συνισταμένη ριζωμένων αντιλήψεων πολλών ετών στην ελληνική οικογένεια και της ανεπάρκειας του παιδιάτρου να το εξηγήσει πειστικά. Ο πυρετός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΣ. Είναι ένα απλό σύμπτωμα. Έχεις πνευμονία κύριε ; Με την ίδια λογική που θα βήχεις, θα έχεις και πυρετό. Δεν είναι αίτιο της κατάστασης του παιδιού ο πυρετός, παρά μόνον το αποτέλεσμα!

Ο πυρετός είναι μια ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ του οργανισμού μας. Ορίστε,το είπα. Ο οργανισμός ανεβάζει την θερμοκρασία του σώματος όταν προσβληθεί από έναν ιό ή ένα μικρόβιο, ώστε να εμποδίσει τον πολλαπλασιασμό του. Η άνοδος του πυρετού είναι το έναυσμα για μια σειρά από παράγοντες της άμυνας του οργανισμού να κινητοποιηθούν και να κινηθούν προς την εξουδετέρωση του παθογόνου "που κολλήσαμε".

Τι θεωρείται πυρετός ;

• Εως 37,2 είναι η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ θερμοκρασία του πυρετού

• Από 37,3 εως και 37,9 θεωρούμε ότι το παιδί έχει "δέκατα" (δεκατική πυρετική κίνηση/ πυρέτειο) 

• Από 38 εως και 40,9 το παιδί κάνει πυρετό.

• Από 41 και άνω, το παιδί εμφανίζει υπερπυρεξία (μπορεί να υποδηλώνει σοβαρή λοίμωξη ή/και βλάβη του θερμορρυθμιστικού μηχανισμού στον εγκέφαλο)

Οι ανωτέρω μετρήσεις αφορούν σε μέτρηση από την μασχάλη ή το μέτωπο με θερμόμετρο υπερύθρων. Διαφοροποιούνται ελαφρώς σε μέτρηση από το στόμα ή το ορθό.

Πώς ο γονιός οφείλει να παρακολουθεί τον πυρετό του παιδιού ;

Οι γονείς κατά την επικοινωνία με τον παιδίατρο αρκούνται στο να αναφέρουν το ύψος του πυρετού (πχ. "το παιδί έκανε 39,2"). Εν συνεχεία ζητούν από τηλεφώνου οδηγίες. Η τηλεφωνική επικοινωνία βεβαίως με τον παιδίατρο είναι επιβεβλημένη. Για να μπορέσουμε όμως να τον βοηθήσουμε αποτελεσματικά (και άρα και εκείνος να μπορεί να μας κατευθύνει ακόμη καλύτερα) θα πρέπει να μπορούμε να του παρέχουμε ορισμένες πληροφορίες. Τα στοιχεία λοιπόν που οφείλουμε να καταγράψουμε είναι τα εξής :

 
α) Κάθε πόσες ώρες ο πυρετός ανεβαίνει ;

β) Συνοδεύεται από ρίγος κατά την άνοδο του ;

γ) Ανεβαίνει ταχέως ή σταδιακά ; Ποιό είναι το μέγιστο ύψος που αγγίζει ;

δ) Το παιδί απυρετεί με την χορήγηση αντιπυρετικού ; Σε πόση ώρα συμβαίνει αυτό ;

ε) Πώς είναι το παιδί κατά τις ώρες που είναι απύρετο ; (ευδιάθετο/επηρεασμένο)

στ) Ο πυρετός εμφανίζεται σε συγκεκριμένες μόνο ώρες της ημέρας ; (πχ. μόνο το απόγευμα και τα πρωινά το παιδί είναι απύρετο)

ζ) Ποιά άλλα συμπτώματα συνοδεύουν το εμπύρετο του παιδιού μας ;

37,4 ! Tι να δώσω ;

Πώς θα ρίξω τον πυρετό ;

Α. ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΑ

  

ΦΑΡΜΑΚΟ	ΔΟΣΗ ΣΕ ML	ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΟΝΟΜΑ
ΟΜΑΔΑ 1: ΠΑΡΑΚΕΤΑΜΟΛΗ	ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ + 2	DEPON,PANADOL,APOTEL
ΟΜΑΔΑ 2: ΙBΟΥΠΡΟΦΑΙΝΗ	ΤΟ 1/3 ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟ  ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ (ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ)	ALGOFREN, NUROFEN
ΟΜΑΔΑ  3: MEΦΑΙΝΑΜΙΚΟ/ΤΟΛΦΑΙΝΑΜΙΚΟ ΟΞΥ	ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ	PONSTAN/GANTIL

* Τα όμοια αντιπυρετικά μεταξύ τους πρέπει να έχουν απόσταση 6 ωρών. Εαν απαιτείται συχνότερη χορήγηση λόγω συχνών πυρετικών κυμάτων, εναλλάσω μια παρακεταμόλη της ομάδας 1 με ένα φάρμακο της ομάδας 2 ή 3.

* Δεν έχει νόημα να εναλλάσω φάρμακα της ίδιας ομάδας (πχ. Depon με Panadol εναλλάξ). Η ουσία είναι η ίδια.

* Δεν εναλλάσω φάρμακο της ομάδας 2 με φάρμακο της ομάδος 3. Οι ουσίες μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

* Η χορήγηση ασπιρίνης στα παιδιά ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ πλην ελαχίστων εντελώς ειδικών περιπτώσεων που θα υποδείξει ο γιατρός μας.

* Η χορήγηση αντιπυρετικών των ομάδων 2 και 3 αντενδείκνυται σε βρέφη κάτω των 6 μηνών.

HEY ΚΟΤΑ ! Η ΑΣΠΙΡΙΝΗ Α-Π-Α-Γ-Ο-Ρ-Ε-Υ-Ε-Τ-Α-Ι !

Δεν βιαζόμαστε στην χορήγηση αντιπυρετικού. Η τακτική αυτή δεν μας επιτρέπει να παρακολουθήσουμε σωστά τον πυρετό του παιδιού μας. Σε απλούστερες λοιμώξεις, ο πυρετός μπορεί να αρχίσει να υποχωρεί από μόνος του χωρίς αντιπυρετικό . Το στοιχείο αυτό έχει σημασία. Περιμένουμε και θερμομετρούμε εκ νέου σε 15 λεπτά. Εαν ο πυρετός έχει ανοδική τάση, τότε χορηγούμε αντιπυρετικό. Ειδάλλως, εαν η κατάσταση του παιδιού το επιτρέπει, περιμένουμε άλλα 15 λεπτά και παρακολουθούμε.


Χορηγούμε αντιπυρετικό άνω του 38+ (γιατί όχι και > του 39 εαν η κατάσταση του παιδιού είναι καλή και μας το επιτρέπει ;) . Εξαίρεση : α) Παιδί με ιστορικό πυρετικών σπασμών β) Όταν χρειαζόμαστε το αντιπυρετικό για την παυσίπονη/αντιφλεγμονώδη δράση του (πχ. ωτίτιδα/οδοντοφυία)

Β. ΛΟΙΠΑ ΜΕΤΡΑ

Μπάνιο : Ένα χλιαρό μπάνιο δημιουργεί υπεραιμία και ακολούθως αποβολή θερμότητας από το σώμα ρίχνοντας την θερμοκρασία του. Δεν βάζω το παιδί στο μπάνιο : α) Όταν ο πυρετός ακόμη βρίσκεται σε άνοδο και δεν έχει σταθεροποιηθεί β) Εαν την δεδομένη χρονική στιγμή εμφανίζει ρίγος 

Κομπρέσες : Παραδοσιακή μέθοδος. Πανάκια εμβαπτισμένα σε νερό και οινόπνευμα τα οποία εναλλάσονται στο μέτωπο του παιδιού, "δροσίζοντας" το. 

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ;

 Στις 100 φορές που ένα παιδί κάνει πυρετό, οι 85 αφορούν σε απλές παιδικές ιώσεις. Σε καταστάσεις δηλαδή αυτοιώμενες, στις οποίες πρέπει να φροντίσουμε το παιδί μας με αντιπυρετικά,σωστό φαγητό και επαρκή ενυδάτωση, μέχρι η ίωση να κάνει τον "κύκλο της" και το παιδί να γίνει καλά.( Αυτό έχει και μια δεύτερη ανάγνωση : Στις 10 φορές που το παιδί μας θα κάνει πυρετό...στις 9 περίπου ΔΕΝ θα χρειαστεί να πάρει αντιβίωση).

Λύσαμε λοιπόν το 85%. Το άλλο 15% όμως ;  Εκεί είναι που χρειάζεται η αποτελεσματική συνδρομή του παιδιάτρου. Να διαγνώσει μια λοίμωξη μικροβιακή και να την θεραπεύσει έγκαιρα και κατάλληλα.

Ο γονιός όμως ; Πώς μπορεί να ξέρει μετά βεβαιότητας πότε βρισκόμαστε εντός του 85% και πότε όχι ; Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί. Για αυτό και το μπαλάκι πέφτει στον γιατρό.

Πότε και γιατί :

1. Καταγράφω με σαφήνεια τους χαρακτήρες και τα λοιπά συμπτώματα του πυρετού ( ακριβώς όπως τα αναφέραμε παραπάνω) και επικοινωνώ με τον παιδίατρο του παιδιού μου αρχικά με την λήξη του πρώτου πυρετικού κύματος για να τον ενημερώσω. Σε περίπτωση που δεν συνυπάρχουν ειδικοί λόγοι (υπερπυρεξία, θορυβώδη ανησυχητικά συμπτώματα, παιδί με θετικό ιστορικό για σοβαρές λοιμώξεις ή λοιμώξεις του ουροποιητικού, ανοσοκατεσταλμένα παιδιά) , οι πιθανότητες είναι ότι δεν θα ζητήσει ακόμη να εξετάσει το παιδί και θα μας ζητήσει να τον ενοχλήσουμε εκ νέου κατά το επόμενο 24ώρο. Θα συνεχίσουμε λοιπόν να καταγράφουμε τον πυρετό με τον τρόπο που έχουμε πει, εφαρμόζοντας παράλληλα τυχόν αλλες οδηγίες που ο παιδίατρος μας θα μας δώσει.

2. Δεν δίνω ΠΟΤΕ φάρμακα στο παιδί μου (ιδίως αντιβιώσεις) χωρίς ο παιδίατρος να μας το έχει υποδείξει σαφώς, έχοντας προηγουμένως εξετάσει το παιδί. 

3. Δεν ζητώ ΠΟΤΕ  αντιβιοτικά από τηλεφώνου. Εαν κάποιος κρίνει ότι το παιδί ενδεχομένως χρήζει φαρμακευτικής αγωγής, αυτονόητα θα ζητήσει πρώτα να το δει προτού αποφασίσει για το είδος και την διάρκεια της χορηγούμενης αγωγής.

4. Πολλοί γονείς (είτε λόγω του " θα δούμε" , είτε για λόγους οικονομικούς) συνηθίζουν να υιοθετούν το " αν κάνει πάνω από τρεις ημέρες πυρετό, τότε θα ενοχλήσω τον παιδίατρο" . Αυτό είναι το μέγιστο ρίσκο, το μέγιστο λάθος ! Υποβάλλουν το παιδί σε μια ρουλέτα και το εκθέτουν απέναντι σε ενδεχόμενες επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από μια μικροβιακή λοίμωξη. Σε μια απλή ίωση, μπορούμε εύκολα να "ανεχτούμε" και 3 και 4 ημέρες πυρετού. Σε μια ουρολοίμωξη ή σε μια πνευμονία όμως (για μηνιγγίτιδα ούτε λόγος) , ο χρόνος κυλά εις βάρους του παιδιού μας από το πρώτο 24ώρο.

ΒΡΗΚΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΓΙΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ : ΕΧΕΙ ΜΠΑΤΑΡΙΑ 4000 mAH KAI KAMEΡΑ 16 ΜΕGAPIXEL ME AUTOFOCUS

5. Το τηλέφωνο είναι μέσο επικοινωνίας, ΟΧΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ . Δυστυχώς για λόγους που αναφέραμε και πιο πάνω, οι γονείς παρασύρονται με το τηλέφωνο. Να γνωρίζουν ότι η ιατρική που μπορεί ακόμη και ο καλύτερος γιατρός του κόσμου να κάνει από το τηλέφωνο, δεν γίνεται να διασφαλίσει το παιδί μας. 

                                        ΓΙΑΤΡΕΨΕ ΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ !